Archives

H Palmos Analysis διενήργησε πανελλαδική έρευνα για την ενημερωτική ιστοσελίδα tvxs.gr, με ερωτήματα για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις διαπραγματεύσεις της Ελλάδας με αυτήν. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τηλεφωνικές συνεντεύξεις το διάστημα από 23 – 30 Μαρτίου 2017 σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.001 ατόμων άνω των 17 ετών με δικαίωμα ψήφου.

 

H Palmos Analysis διενήργησε πανελλαδική έρευνα για την ενημερωτική ιστοσελίδα tvxs.gr, με ερωτήματα για την πολιτική επικαιρότητα και την καταγραφή των εκλογικών τάσεων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τηλεφωνικές συνεντεύξεις το διάστημα από 17 – 18 Σεπτεμβρίου 2015 σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.003 ατόμων άνω των 18 ετών με δικαίωμα ψήφου.

“ Εκλογές εκπλήξεων…

Μόλις μία μέρα έμεινε πριν ανοίξουν οι κάλπες για την τρίτη εκλογική αναμέτρηση μέσα στο 2015 και το αποτέλεσμά τους φαίνεται αμφίρροπο σε όλα τα επίπεδα. Τα ευρήματα της δημοσκόπησης είναι τέτοια που δεν δίνουν το δικαίωμα σε κανέναν να είναι σίγουρος για το αποτέλεσμα της κάλπης της Κυριακής και τα ερωτήματα που μένουν να απαντηθούν το βράδυ της Κυριακής είναι σχεδόν… όλα!

Κι αυτό γιατί το συγκεκριμένο εργαλείο των δημοσκοπήσεων έχει όρια και περιθώρια λάθους και, αυτή τη στιγμή, τα αποτελέσματα δείχνουν μάχες εντός των περιθωρίων σφάλματος, στο όριο της προβλεπτικής ικανότητας και της στατιστικής ασφάλειας. Ας δούμε όμως μερικά δεδομένα που δύσκολα αμφισβητούνται και είναι σχεδόν πανταχόθεν αποδεκτά:

α) Η ΝΔ φτάνει στην κάλπη της Κυριακής με υψηλή συσπείρωση (και προφανώς ηθικό), έχοντας καλύψει την πολύ μεγάλη απόσταση που την χώριζε από τον ΣΥΡΙΖΑ στις μετρήσεις του Ιουλίου. Υπό την ηγεσία του κ. Μεϊμαράκη η ΝΔ κατάφερε αυτό που φάνταζε ακατόρθωτο δύο μήνες νωρίτερα: να στέκεται στα ίσια απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ – τουλάχιστον στις δημοσκοπήσεις – και να διεκδικεί ακόμα και την πρώτη θέση.

β) Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη, με πρόσφατη την διάσπαση ενός σημαντικού – στελεχιακά τουλάχιστον – κομματιού του και τη δημιουργία της Λαϊκής Ενότητας αλλά και την υιοθέτηση μιας συμφωνίας που – ανεξαρτήτως του γιατί – απέχει από τις προεκλογικές του εξαγγελίες, αντιμετωπίζει – ακόμα και την ύστατη αυτή ώρα – σημαντικό πρόβλημα συσπείρωσης, καθώς ένα σημαντικότατο ποσοστό των ψηφοφόρων του δεν έχει ακόμα αποφασίσει αν θα κάνει τον κόπο να πάει μέχρι την κάλπη και – αν πάει – τι θα ρίξει σ’ αυτήν.

γ) Η Λαϊκή Ενότητα, το κόμμα που προέκυψε από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που διαφώνησαν με την υιοθέτηση της συμφωνίας με τους δανειστές, δείχνει να έχει αποκτήσει περιορισμένη δυναμική, η οποία όμως ίσως να είναι αρκετή για να της δώσει μια θέση στο Κοινοβούλιο.

δ) Η μάχη για την τρίτη θέση φαίνεται να έχει αρκετούς μνηστήρες, καθώς Χρυσή Αυγή, ΚΚΕ αλλά και ΠΑΣΟΚ εμφανίζουν κοντινές – δημοσκοπικά – επιδόσεις και την διεκδικούν με σοβαρές αξιώσεις.

ε) Το Ποτάμι εμφανίζεται με σημαντικές διαρροές, σχετικά χαμηλή συσπείρωση αλλά και ευρεία δεξαμενή εν δυνάμει ψηφοφόρων μεταξύ των αναποφάσιστων και αποτελεί ένα από τα ερωτηματικά των εκλογών, ενώ οι Ανεξάρτητοι Έλληνες δίνουν μάχη για την κοινοβουλευτική επιβίωση. Ερωτηματικό η Ένωση Κεντρώων καθώς μετά το εντυπωσιακό δημοσκοπικά ξεκίνημα στην αρχή της προεκλογικής περιόδου, εμφανίζει σημάδια κάμψης και φλερτάρει πλέον επικίνδυνα με το όριο του 3%.

Τι θα κρίνει τελικά τις εκλογές; Φαίνεται ότι οι βασικοί παράγοντες που θα καθορίσουν το τελικό αποτέλεσμα είναι τρεις:

1) Η αποχή. Τυχόν υψηλή αποχή δείχνει ότι θα πλήξει μάλλον τον ΣΥΡΙΖΑ από τον οποίο προέρχονται κυρίως όσοι δηλώνουν στην έρευνα πρόθεση αποχής από τις εκλογές της Κυριακής.

2) Η συμπεριφορά των νεώτερων σε ηλικία ψηφοφόρων και ειδικά της ηλικιακής ομάδας 18 – 34 ετών. Είναι αυτοί που με την εντυπωσιακή τους συμμετοχή και την μαζική υποστήριξη στο “ΟΧΙ” έδωσαν το εντυπωσιακό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος του Ιουλίου, είναι και αυτοί που, ανάλογα με την τελική τους στάση – συμμετοχή θα κρίνουν τον νικητή.

3) Η παράσταση νίκης! Παρά το ντέρμπυ που δείχνουν οι μετρήσεις μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει η εδραιωμένη πεποίθηση στο εκλογικό σώμα ότι ο νικητής των εκλογών θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν αυτό οδηγήσει σε χαλαρή ψήφο ή αποχή από την πλευρά των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ θα έχει τον πρώτο λόγο.

Αλλά Κυριακή, κοντή γιορτή!”

H Palmos Analysis διενήργησε πανελλαδική έρευνα για την ενημερωτική ιστοσελίδα tvxs.gr, με ερωτήματα για την πολιτική επικαιρότητα και την καταγραφή των εκλογικών τάσεων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τηλεφωνικές συνεντεύξεις το διάστημα από 10 – 11 Σεπτεμβρίου 2015  σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.004 ατόμων άνω των 18 ετών με δικαίωμα ψήφου.

“Εκλογές 3D

Μπαίνοντας στην τελική ευθεία πριν τις εκλογές, τρία είναι τα βασικά χαρακτηριστικά μέχρι στιγμής:

Α) Debates: Παρά την (δίκαια) έντονη κριτική στους όρους διεξαγωγής της τηλεμαχίας των πολιτικών αρχηγών, η διεξαγωγή της έδωσε νέο ενδιαφέρον και πνοή στην γενικότερα ανιαρή, άνευρη και αδιάφορη για πολλούς ψηφοφόρους προεκλογική περίοδο. Περισσότεροι από 6 στους 10 ψηφοφόρους παρακολούθησαν την τηλεοπτική αντιπαράθεση των πολιτικών αρχηγών (και των δημοσιογράφων!), είτε ολόκληρη (26%), είτε έστω ένα μέρος της (37%). Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι η πρώτη τηλεμαχία με τη συμμετοχή όλων των πολιτικών αρχηγών ανέδειξε νικητές τους …μικρούς: παρά το ότι το 42% όσων παρακολούθησαν την τηλεμαχία δηλώνουν ότι δεν τους ικανοποίησε κάποιος περισσότερο από κάποιους άλλους, η κ. Γενημματά, ο κ. Θεοδωράκης, ο κ. Καμμένος και ο κ. Κουτσούμπας συγκεντρώνουν ποσοστά ικανοποίησης αισθητά υψηλότερα από την πρόθεση ψήφου των κομμάτων τους, σε αντίθεση με τον κ. Τσίπρα και τον κ. Μεϊμαράκη. Εν όψει της δεύτερης τηλεμαχίας μεταξύ των αρχηγών των μεγάλων κομμάτων (Τσίπρας – Μεϊμαράκης), η σημασία της ενδεχομένως να αποδειχθεί μεγάλη: σ’ αυτήν οι ψηφοφόροι θα έχουν την ευκαιρία να «τεστάρουν» τους δύο υποψήφιους Πρωθυπουργούς. Η ικανότητα και η σωστή προετοιμασία του καθενός προκειμένου να ανταποκριθεί στον συγκεκριμένο ρόλο θα είναι αποφασιστικής σημασίας, ειδικά εν όψει μια πολύ σφιχτής εκλογικής μάχης μεταξύ τους, καθώς στην πρόθεση ψήφου η διαφορά των δύο κομμάτων είναι σαφώς εντός τους ορίου στατιστικού σφάλματος.

 

Β) Derby: Μια εβδομάδα πριν τις κάλπες και το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών κάθε άλλο παρά προδιαγεγραμμένο είναι. Με τη δημοσκοπική διαφορά ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ στη μια ποσοστιαία μονάδα (too close to call το λένε οι Αγγλοσάξωνες) και με τουλάχιστον δύο κόμματα να φαίνονται να κινούνται στο όριο της Κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, τόσο η πρώτη θέση – και συνεπώς το πολύτιμο μπόνους των 50 εδρών – όσο και η τελική κατανομή των εδρών (ανάλογα με το πόσα και ποια κόμματα θα εισέλθουν στην Βουλή), είναι ανοικτά, με ότι αυτό σημαίνει για την επόμενη μέρα στη διαδικασία σχηματισμού μιας βιώσιμης Κυβέρνησης.

 

Γ) Un(D)ecided: Οι αναποφάσιστοι (ή οι μετέωροι) ψηφοφόροι φαίνεται ότι θα κρίνουν την εκλογή. Το 15% του εκλογικού σώματος δηλώνουν αναποφάσιστοι μέχρι στιγμής και ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό (~6%) δηλώνει ότι προσανατολίζεται σε αποχή, ποσοστά που αθροιστικά επαρκούν όχι μόνο για να αλλάξει η πρωτιά χέρια αλλά και για να δημιουργηθεί ακόμα και μια μεγάλη, διακριτή διαφορά υπέρ του πρώτου. Στη μάχη αυτή ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να έχει ένα μικρό πλεονέκτημα: οι περισσότεροι ψηφοφόροι αυτής της κατηγορίας προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ και, ερωτώμενοι σχετικά με τις πιθανές τελικές επιλογές τους, του δίνουν μια αυξημένη πιθανότητα να κόψει πρώτος το νήμα. Βασικό στοιχείο για την τελική επιλογή των αναποφάσιστων ψηφοφόρων είναι το ποιος μπορεί να δώσει, αφενός εχέγγυα μιας πιο κοινωνικά δίκαιης και αποτελεσματικής διαχείρισης της συμφωνίας με τους δανειστές, αφετέρου εγγυήσεις για μια σταθερή και ομαλή Κυβερνητική πορεία την επόμενη των εκλογών.”

H Palmos Analysis διενήργησε πανελλαδική έρευνα για την “Εφημερίδα των Συντακτών”, με ερωτήματα για την πολιτική επικαιρότητα και την καταγραφή των εκλογικών τάσεων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τηλεφωνικές συνεντεύξεις το διάστημα από 15 – 17 Ιουλίου 2015  σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.004 ατόμων άνω των 18 ετών με δικαίωμα ψήφου.

H Palmos Analysis διενήργησε πανελλαδική έρευνα για τον ενημερωτικό τηλεοπτικό σταθμό sbc tv, με ερωτήματα για την πολιτική επικαιρότητα και την καταγραφή των εκλογικών τάσεων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τηλεφωνικές συνεντεύξεις το διάστημα από 5 – 6 Μαΐου 2015  σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.036 ατόμων άνω των 18 ετών με δικαίωμα ψήφου.

Περί “κόκκινων” γραμμών

 

Με αφορμή την έρευνα της Palmos Analysis της 5^ης και 6^ης Μαϊου για το SBC TV και την τρέχουσα διαπραγμάτευση με τους δανειστές, ένα μικρό σχόλιο για ένα σημείο που ενδεχομένως πρέπει να τύχει ιδιαίτερης προσοχής:

 

α) Είναι προφανές ότι η διατύπωση του ερωτήματος, διαμορφώνει και τις απα­ντήσεις (ποσοτικά και ποιοτικά). Συνεπώς, όταν τίθεται το ερώτημα: “Εσείς προ­σω­πικά, θεωρείτε ότι στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, η Κυβέρνηση πρέ­­­πει να υποχωρήσει ή όχι στο θέμα των ομαδικών απολύσεων;”, οι απα­ντήσεις είναι συντριπτικά υπέρ του να μην υποχωρήσει (70%).

 

Αν το ίδιο ερώτημα είχε την εξής μορφή: “Εσείς προσωπικά, θεωρείτε ότι στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές και σε περίπτωση ρήξης για το λόγο αυτό, η Κυβέρνηση πρέπει να υποχωρήσει ή όχι στο θέμα των ομαδικών απο­λύ­σεων;”, η αίσθησή μου (με μεγάλο βαθμό βεβαιότητας) είναι ότι η αναλογία των απαντήσεων– υπέρ της μη υποχώρησης– θα ήταν σημαντικά μικρότερη…

β) Ένα άλλο στοιχείο, που πρέπει να προσεχθεί είναι ότι, όταν τέτοιου είδους ερωτήματα τίθενται μεμονωμένα (δηλαδή ανά μέτρο ή τομέα διαπραγμά­τευ­σης), οι απαντήσεις είναι λογικό να είναι σχεδόν παντού υπέρ της μη υπο­χώ­ρησης και, μάλιστα, συνήθως με μεγάλα ποσοστά. Ωστόσο, και καθώς η ρε­α­λι­στική προσέγγιση – την οποία έχει ο μέσος πολίτης – λέει ότι σε μια διαπραγ­μά­τευση δεν θα τα πετύχεις όλα, αλλά μόνο ένα μέρος αυτών που επιδιώκεις (και όσο μεγαλύτερο μέρος πετύχεις, τόσο πιο πετυχημένη θα θεωρηθεί η δια­πραγ­μά­τευση), η ορθότερη προσέγγιση για να υπάρχει μια σαφής εικόνα των προτεραιοτήτων και των “κόκκινων γραμμών” των πολιτών φαίνεται, όταν τε­θούν όλα τα μέτρα ή οι τομείς της διαπραγμάτευσης και ζητείται από τους ερω­­τώμενους να ιεραρχήσουν τις “κόκκινες γραμμές”, δηλαδή ουσιαστικά να καταγράψουν τι θα θεωρούσαν καλύτερο ή χειρότερο αποτέλεσμα μιας δια­πραγ­μάτευσης.

Εκεί π.χ. βλέπει κανείς ότι το θέμα των ομαδικών απολύσεων τίθεται ως βασική κόκκινη γραμμή από το 19% των ερωτηθέντων (η δυνατότητα που δόθηκε ήταν μέχρι τρεις επιλογές) και βρίσκεται πολύ πίσω από θέματα, όπως η περικοπή των κύ­ριων συντάξεων (44%), η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης (30%), η κα­τάργηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων (26%), η διατήρηση του ΕΝΦΙΑ (23%), η μη καθιέρωση του αφορολόγητου των 12. 000 ευρώ (22%), καθώς και η μη καταβολή της 13ης σύνταξης στους χαμηλοσυνταξιούχους (20%).

γ) Η επιλογή των ομαδικών απολύσεων είναι τυχαίο παράδειγμα και γι΄αυτό το λόγο θα αναφερθώ και σε άλλα δύο μέτρα που “μετρήθηκαν”:

 

Στο θέμα των συλλογικών συμβάσεων και διαπραγματεύσεων (στη μεμονω­μέ­νη αναφορά) η μη υποχώρηση συγκέντρωσε 63%, αλλά όταν τέθηκε μαζί με όλα τα υπόλοιπα στη διαδικασία ιεράρχησης, βρέθηκε στην 12η θέση, με 7%…

 

Επίσης, το θέμα της αύξησης κάποιων συντελεστών του ΦΠΑ, σε πρόσφατη μέτρηση της MRB της 9/5/2015 (με μεμονωμένη αναφορά), το 91,7% δηλώνουν ότι δεν θα δέχονταν αύξηση του ΦΠΑ σε βασικά αγαθά, ενώ στη συγκριτική ερώτηση ιεράρχησης, η αύξηση κάποιων συντελεστών ΦΠΑ τοποθετείται μόλις στην 13η και τελευταία θέση μεταξύ των μέτρων που τέθηκαν στο ερώτημα, με 6%.

 

Με δεδομένο δε ότι η πλειοψηφία, αφενός προεξοφλεί ότι θα υπάρξει συμφω­νία (75%) και αφετέρου, θεωρούν ότι η ενδεχόμενη συμφωνία θα είναι καλύτε­ρη από μια συμφωνία που θα πετύχαινε η ΝΔ (60%), είναι πλέον σαφές ότι η προσοχή στη διαπραγμάτευση πρέπει να εντοπιστεί στις “κόκκινες” γραμμές που προκύπτουν από τη συγκριτική παράθεση των πιθανών μέτρων μιας συμ­φω­νίας. Και είναι σαφές ότι οι “κόκκινες” γραμμές των πολιτών δεν είναι πάντο­τε αντίστοιχες με τις “κόκκινες” γραμμές που προκύπτουν από εσωκομματικές ή ιδεολογικές πλατφόρμες…

H Palmos Analysis διενήργησε πανελλαδική έρευνα για τον ενημερωτικό τηλεοπτικό σταθμό sbc tv, με ερωτήματα για την πολιτική επικαιρότητα και την καταγραφή των εκλογικών τάσεων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τηλεφωνικές συνεντεύξεις το διάστημα από 17 – 19 Μαρτίου 2015  σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.006 ατόμων άνω των 18 ετών με δικαίωμα ψήφου.

Συμπληγάδες…

Είναι φανερό ότι η συγκυρία είναι πολύ αρνητική για τα κόμματα του Κυβερνητικού συνασπισμού. Το εκλογικό σώμα, κουρασμένο από την παρατεταμένη λιτότητα και εξαντλημένο από τα φορολογικά χτυπήματα – αλλά ταυτόχρονα και δύσπιστο απέναντι σε υποσχέσεις μελλοντικών ελαφρύνσεων – φαίνεται να κλείνει το μάτι σε μια Κυβερνητική αλλαγή, όχι επειδή πιστεύει απαραιτήτως στην εναλλακτική λύση αλλά διότι – ενδεχομένως – θεωρεί ότι, αφού η χώρα έχει σωθεί οριστικά, κάποιος άλλος πρέπει να διαχειριστεί την επόμενη (καλύτερη;) μέρα… Στην πολιτική “ποτέ μη λες ποτέ” και περιθώρια ανατροπών υπάρχουν πάντα. Ωστόσο, η Κυβέρνηση θα χρειαστεί κάτι πολύ εντυπωσιακό (και ίσως προερχόμενο από το εξωτερικό “μέτωπο”) για να γυρίσει το παιχνίδι….

H Palmos Analysis διενήργησε πανελλαδική έρευνα για την ενημερωτική ιστοσελίδα tvxs.gr, με ερωτήματα για την πολιτική επικαιρότητα και την καταγραφή των εκλογικών τάσεων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τηλεφωνικές συνεντεύξεις το διάστημα από 19 – 22 Ιανουαρίου 2015  σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.221 ατόμων άνω των 18 ετών με δικαίωμα ψήφου.

Τα ερωτήματα εν όψει κάλπης

Αν και βρισκόμαστε στο “παρά πέντε” της κάλπης, τα αναπάντητα ερωτήματα για το τελικό απο­τέλεσμα (εκλογικό και πολιτικό) της ερχόμενης Κυριακής είναι πολλά και εξαιρετικά κρίσιμα.

Υποθέτοντας ότι το βασικό ερώτημα (αυτό του νικητή των εκλογών) έχει απαντηθεί – θα πρέπει να αποτύχουν παταγωδώς όλες οι προεκλογικές δημοσκοπήσεις για να δούμε τη ΝΔ να υπερτερεί, στην κάλπη, του ΣΥΡΙΖΑ – το ερώτημα της αυτοδυναμίας μένει, ακόμα, ανοικτό. Με βάση τα μέχρι στιγμής δεδομένα, η επίτευξη ή όχι της αυτοδυναμίας από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί με ασφάλεια να εκτιμηθεί. Εξαρτάται δε, τόσο από τις δικές του εκλογικές επιδόσεις, όσο και – κυρίως – από το συ­νολικό ποσοστό των κομμάτων που θα μείνουν εκτός Βουλής. Κι εδώ λειτουργούν αντίρροπες δυνάμεις: η διαφαινόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, του “φέρνει” το ρεύμα των αναποφάσιστων ψηφοφόρων που συχνά επιλέγουν το νικητή, αλλά ταυτόχρονα απελευθερώνει ψηφοφόρους από τα δύο μεγά­λα κόμματα οι οποίοι κατευθύνονται στα μικρότερα κόμματα, ενισχύοντας και κόμματα που θα μεί­νουν εκτός Βουλής και άρα ψηλώνοντας τον πήχη της αυτοδυναμίας. Πού θα ισορροπήσει η μπίλια; Θα το ξέρουμε οριστικά το βράδυ των εκλογών.

Το εύρος της διαφοράς του ΣΥΡΙΖΑ από τη ΝΔ είναι, επίσης, εξαιρετικά ενδιαφέρον ερώτημα. Αν  η δι­αφορά βρίσκεται χαμηλά και η ΝΔ πλησιάσει – ή ακόμη περισσότερο ξεπεράσει – το ποσοστό που έλαβε στις εκλογές του Ιουνίου του 2012- ο Πρωθυπουργός θα μπορεί να ισχυριστεί ότι έφερε ένα εξαιρετικό (υπό τις παρούσες συνθήκες) αποτέλεσμα και η εσωκομματική αμφισβήτηση θα είναι, εν­δε­χο­μένως, περιορισμένη και μια Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα νιώθει καυτή την ανάσα της ΝΔ στην πλάτη της. Αν όμως η διαφορά φτάσει στα υψηλά της όρια και η ΝΔ υπολειφθεί σημαντικά των επιδόσεων του 2012, οι εσωκομματικές εξελίξεις θα αποκτήσουν μεγάλο ενδιαφέρον…

Το ερώτημα της τρίτης θέσης, είναι επίσης κρίσιμο και από άποψη δημοκρατικών συμβολισμών και από άποψη πολιτικής ουσίας. Σ’ αυτή τη μάχη φαίνεται να έχουν τον πρώτο λόγο το Ποτάμι και η Χρυσή Αυγή, ωστόσο η δύναμη του Ποταμιού εμφανίζει σημαντική μεταβλητότητα και αστάθεια, και εξαρτάται εν πολλοίς από την τελική απόφαση μεγάλης μερίδας των αναποφάσιστων που ψάχνουν τον “ιδανικό” παρτενέρ μια ενδεχόμενης συμμαχικής Κυβέρνησης την επομένη των εκλογών. H Χρυ­σή Αυγή διαθέτει όμως πιο συμπαγή εκλογική βάση και σαφές προβάδισμα στην απλή πρόθεση ψήφου των αποφασισμένων ψηφοφόρων, κάτι που της δίνει ένα πλεονέκτημα στη μάχη για την τρί­τη θέση.

Το ΠΑΣΟΚ δείχνει να ενισχύεται, ωστόσο είναι μάλλον δύσκολο να διεκδικήσει την τρίτη θέση. Η με­γάλη ελπίδα για το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στους αναποφάσιστους ψηφοφόρους, αλλά και στους ψηφο­φόρους που το προηγούμενο διάστημα στρέφονταν προς τη ΝΔ λόγω του φόβου που υπήρχε για τις συνέπειες μιας επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ και οι οποίοι, με δεδομένο το αποτέλεσμα της πρώτης θέσης βάσει των δημοσκοπήσεων, στρέφονται στη μάχη των μικρότερων κομμάτων για την τρίτη θέση.

Εντός Βουλής, έστω και οριακά, εμφανίζονται οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, σε μια μάχη που δεν έχει όμως ακόμα οριστικοποιηθεί με θετικό αποτέλεσμα για το κόμμα του κου Καμμένου. Είναι φανερό ότι θα χρειαστούν κάθε ψήφο για να μη ζήσουν θρίλερ εκλογικής επιβίωσης το βράδυ της Κυριακής. Το ΚΚΕ, αν και καταγράφει σημαντικές διαρροές προς το ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει να κρατάει το σκληρό που­ρήνα των ψηφοφόρων του και να κινείται σε ποσοστά μεγαλύτερα από τα αντίστοιχα του Ιουνίου του 2012.

Θα κρατήσω αρκετές επιφυλάξεις για το Κίνημα Δημοκρατών – Σοσιαλιστών του πρώην Πρω­θυ­πουργού κου Γιώργου Παπανδρέου, καθώς, παρά το ότι τα δεδομένα μέχρι στιγμής δείχνουν ότι οι περισσότερες πιθανότητες είναι να βρίσκεται κάτω από το όριο Κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, η έλλειψη προηγούμενης εκλογικής καταγραφής και η αδυναμία συγκριτικών αναλύσεων με προηγού­μενες εκλογικές αναμετρήσεις, αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο οι κάλπες να κρύβουν κάποια ευ­χά­ριστη – για το Κίνημα – έκπληξη!

Όλα τα παραπάνω απορρέουν και από το γενικότερο πολιτικό κλίμα: το κλίμα φόβου για ενδεχόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ έχει σαφώς μεταβληθεί και όλοι οι ποιοτικοί δείκτες δείχνουν ενίσχυση της αξιωμα­τι­κής αντιπολίτευσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πλειοψηφία, πλέον, των πολιτών (40%) δηλώνουν ότι εμπιστεύονται περισσότερο τον κο Τσίπρα σε μια διαπραγμάτευση για το χρέος της χώρας με τους δανειστές, ενώ ο μόνος δείκτης στον οποίο ο Πρωθυπουργός έχει ακόμα μικρό προβάδισμα, εί­ναι αυτός της καταλληλότητας για Πρωθυπουργός…

H Palmos Analysis διενήργησε πανελλαδική έρευνα για την ενημερωτική ιστοσελίδα tvxs.gr, με ερωτήματα για την πολιτική επικαιρότητα και την καταγραφή των εκλογικών τάσεων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τηλεφωνικές συνεντεύξεις το διάστημα από 12 – 15 Ιανουαρίου 2015  σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.098 ατόμων άνω των 18 ετών με δικαίωμα ψήφου.

Και μετά;

Μια βδομάδα πριν τις κάλπες και καθώς αποκρυσταλλώνονται σταδιακά οι τάσεις του εκλογικού σώματος – τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στο νικητή των εκλογών – εμφανίζεται πλέον το ερώτημα “και μετά την 25η Ιανουαρίου, τί;”

Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά. Η εβδομάδα που μας πέρασε σημαδεύτηκε από την ανακοπή της τάσης μείωσης της διαφοράς μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ που είχε παρατηρηθεί, ενδεχομένως λόγω της υποχώρησης της ανησυχίας των πολιτών για το τι μέλλει γενέσθαι σε σχέση με τη θέση της χώρας στην Ευρωζώνη, τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος και την ασφάλεια των καταθέσεων. Η έντονη πλέον “ροή” πληροφόρησης προς την Ελληνική κοινή γνώμη σχετικά με τοποθετήσεις διε­θνών παραγόντων για πιθανό – επωφελή για την Ελλάδα – συμβιβασμό στο θέμα του χρέους, ακόμα και με Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η ευδιάκριτη στροφή στην επικοινωνιακή στρατηγική της ΝΔ προς λιγότερη κινδυνολογία και περισσότερες μετεκλογικές δεσμεύσεις για ελαφρύνσεις και παρο­χές, “αποσυμπίεσαν” την ψυχολογική πίεση προς τα μεσαία στρώματα και όσους συσπειρώνονται γύρω από τη ΝΔ όχι από θετική επιλογή, αλλά από φόβο για την επόμενη μέρα με Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Αποτέλεσμα: οι διαρροές ψηφοφόρων της ΝΔ προς το ΣΥΡΙΖΑ, το Ποτάμι και τους αναπο­φάσιστους αυξήθηκαν με μικρή κάμψη της συσπείρωσής της, την ίδια στιγμή που η συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει σε υψηλά επίπεδα, ενώ εξακολουθεί να δέχεται σημαντικές εισροές ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ.

Με βάση τα παραπάνω, διαμορφώνεται μια σαφής διαφορά περίπου επτά ποσοστιαίων μονάδων στην πρόθεση ψήφου, ωστόσο, η ΝΔ διαθέτει σημαντικές εφεδρείες στο σημαντικό ποσοστό των αναποφάσιστων – που ξεπερνούν το 15% – περισσότεροι από τους οποίους δηλώνουν ότι “γέρνουν” προς τη ΝΔ παρά προς τον ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα η πιθανή κατανομή τους να μειώνει κάπως τη διαφορά στην εκτίμηση εκλογικής επιρροής, στις 5,5 μονάδες.

Στη μάχη για την τρίτη θέση, ο μεγάλος κερδισμένος της εβδομάδας που μας πέρασε είναι το Πο­τάμι, καθώς εισπράττει σημαντικό μέρος ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που βλέπουν στο Πο­τάμι μια εξισσοροπιστική συμμαχική δύναμη για την επόμενη Κυβέρνηση, ειδικά σε περίπτωση επι­κρά­τησης του – ριψοκίνδυνου κατά την άποψή τους – ΣΥΡΙΖΑ. Σταθερά ψηλά και η Χρυσή Αυγή, θα παλέψει για την τρίτη θέση με το – ασταθές – Ποτάμι. Το ΠΑΣΟΚ δείχνει να κερδίσει τη μάχη από το Κίνημα Δημοκρατών – Σοσιαλιστών του πρώην Πρωθυπουργού κ. Γιώργου Παπανδρέου, το οποίο θα παλέψει πολύ για την είσοδο στην Βουλή, όπως και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες.

Το υψηλό ποσοστό αναποφάσιστων οδηγεί σε ένα μόνο βέβαιο συμπέρασμα: το πολιτικό αποτέ­λεσμα των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου είναι αβέβαιο, καθώς πολλά πιθανά σενάρια είναι ανοικτά: ποια Κυβέρνηση θα έχουμε, αν θα έχουμε Κυβέρνηση (ή αν κρατήσουμε άλλη μια Κυριακή στο ημε­ρολόγιο για να επισκεφθούμε τα σχολεία της γειτονιάς μας), πώς θα είναι η επόμενη μέρα στον ηττημένο (ειδικά αν αυτός είναι η ΝΔ, η διαφορά με το ΣΥΡΙΖΑ θα παίξει ενδεχομένως μεγάλο ρόλο) κοκ.

Έχουμε άλλη μια εβδομάδα προεκλογικής δράσεις και μετρήσεων. Για να δούμε!

H Palmos Analysis διενήργησε πανελλαδική έρευνα για την ενημερωτική ιστοσελίδα tvxs.gr, με ερωτήματα για την πολιτική επικαιρότητα και την καταγραφή των εκλογικών τάσεων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τηλεφωνικές συνεντεύξεις το διάστημα 5 και 7-8 Ιανουαρίου 2015 σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.119 ατόμων άνω των 18 ετών με δικαίωμα ψήφου.

Οι στρατηγικές της κάλπης

Μπαίνοντας στο τελευταίο δεκαπενθήμερο πριν τις κάλπες της 25^ης Ιανουαρίου, το προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της Νέας Δημοκρατίας είναι (ακόμα) σαφές. Ωστόσο, μόνο αφελείς ή αδαείς πιστεύ­ουν ότι οι εκλογές έχουν κριθεί, καθώς τα μέτωπα είναι πολλά και τα πιθανά πολιτικά αποτελέσματα ακόμα περισσότερα. Και εξηγώ:

Η μάχη για την πρώτη θέση – και άρα για το bonus των 50 εδρών και την επόμενη Κυβέρνηση – δεί­χνει να γέρνει στην πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο υπάρχει δρόμος και οι στρατηγικές της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ θα κρίνουν αν οι εκλογές γίνουν ντέρμπυ ή αν ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρήσει και στην κάλπη το δημο­σκο­­πικό του προβάδισμα. Η ΝΔ κάνει αυτό που μπορεί και το κάνει με συνέπεια και αποτελε­σματι­κότητα: «δείχνει» συνεχώς προς το ΣΥΡΙΖΑ, προτάσσοντας την κινδυνολογία και προσπαθώντας να εκ­με­ταλλευτεί την ανασφάλεια των μεσαίων στρωμάτων και των – αγανακτισμένων – από την πο­λιτική της λιτότητας, πρώην ψηφοφόρων της για την επόμενη μέρα με Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Στόχος της, ο περιορισμός των – σημαντικών μέχρι σήμερα – διαρροών της προς το ΣΥΡΙΖΑ και η συσπεί­ρω­ση των αναποφάσιστων ψηφοφόρων της, στόχοι που μέχρι στιγμής δείχνουν να εξυπηρετούνται αρκε­τά αποτελεσματικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την πλευρά του, πρέπει να πείσει τους ανασφαλείς αλλά αγα­νακτισμένους «κεντρώους» ψηφοφόρους ότι έρχεται για να βελτιώσει, έστω και λίγο, έστω και σταδιακά, τη ζωή τους και πάντως όχι για να οδηγήσει σε κάποιου είδους καταστροφή, οικονομική ή εθνική. Στην προσπάθειά του αυτή είναι κρίσιμο να αναδείξει ευρύτερες συμμαχίες, καθώς έτσι θα δώσει σήμα προς τους ψηφοφόρους ότι είναι σε θέση να συνδιαλέγεται, να συνθέτει και να δια­πραγ­­μα­τεύεται. Το ναυάγιο της εκλογικής συνεργασίας με τη ΔΗΜΑΡ και η δυστοκία στη διεύρυνση των ψηφοδελτίων του, μάλλον δεν εξυπηρετούν αυτή τη στρατηγική…

Στη μάχη για την τρίτη θέση η Χρυσή Αυγή δείχνει να έχει τον πρώτο λόγο, κυρίως λόγω της σταθερό­τη­τας και της διαχρονικής αντοχής της δημοσκοπικής της δύναμης. Δυστυχώς, δείχνει να εκφράζει ένα υπαρκτό και καθόλου αμελητέο κομμάτι του εκλογικού σώματος, που ταυτίζεται με τις θέσεις της και τη δράση της.

Στο χώρο της κεντροαριστεράς – στην αναμπουμπούλα της διάσπασης του ΠΑΣΟΚ– χαίρεται το Ποτάμι που δείχνει να σταθεροποιείται. Το Ποτάμι εισπράττει πλέον και σοβαρό τμήμα ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που, ενδεχομένως, θέλουν να υπάρχει ένας πιο μετριοπαθής πιθανός Κυβερνητικός σύμ­μα­χος σε μια Κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ, για να ισορροπεί τις τυχόν πιο ριζοσπαστικές επιλογές μιας αυτοδύναμης Κυβέρνησης. Στα πόδια των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ του 2012 σφάζονται πολλά παλικάρια: από τη δεξαμενή αυτή αντλούν ψηφοφόρους ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ, το Ποτάμι και – τώρα πλέον – το κόμμα του κ. Γ. Παπανδρέου. Το ερώτημα πλέον είναι αν οι ψηφοφόροι που θα παραμείνουν πι­στοί στο ΠΑΣΟΚ θα μπορέσουν να του εξασφαλίσουν την επιβίωση ή θα μπει σε περιπέτειες. Το νέο κόμμα του κ. Παπανδρέου αντλεί σχεδόν αποκλειστικά ψηφοφόρους από το ΠΑΣΟΚ (οι διαρροές του ΣΥΡΙΖΑ προς το ΚΙΔΗΣΟ είναι μόλις 1%) και, αυτή τη στιγμή τουλάχιστον, δείχνει να δυσκολεύεται να περάσει τον πήχη του 3%.