Archives

H Palmos Analysis διενήργησε πανελλαδική έρευνα για τον ενημερωτικό τηλεοπτικό σταθμό sbc tv, με ερωτήματα για την πολιτική επικαιρότητα και την καταγραφή των εκλογικών τάσεων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τηλεφωνικές συνεντεύξεις το διάστημα από 5 – 6 Μαΐου 2015  σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.036 ατόμων άνω των 18 ετών με δικαίωμα ψήφου.

Περί “κόκκινων” γραμμών

 

Με αφορμή την έρευνα της Palmos Analysis της 5^ης και 6^ης Μαϊου για το SBC TV και την τρέχουσα διαπραγμάτευση με τους δανειστές, ένα μικρό σχόλιο για ένα σημείο που ενδεχομένως πρέπει να τύχει ιδιαίτερης προσοχής:

 

α) Είναι προφανές ότι η διατύπωση του ερωτήματος, διαμορφώνει και τις απα­ντήσεις (ποσοτικά και ποιοτικά). Συνεπώς, όταν τίθεται το ερώτημα: “Εσείς προ­σω­πικά, θεωρείτε ότι στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, η Κυβέρνηση πρέ­­­πει να υποχωρήσει ή όχι στο θέμα των ομαδικών απολύσεων;”, οι απα­ντήσεις είναι συντριπτικά υπέρ του να μην υποχωρήσει (70%).

 

Αν το ίδιο ερώτημα είχε την εξής μορφή: “Εσείς προσωπικά, θεωρείτε ότι στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές και σε περίπτωση ρήξης για το λόγο αυτό, η Κυβέρνηση πρέπει να υποχωρήσει ή όχι στο θέμα των ομαδικών απο­λύ­σεων;”, η αίσθησή μου (με μεγάλο βαθμό βεβαιότητας) είναι ότι η αναλογία των απαντήσεων– υπέρ της μη υποχώρησης– θα ήταν σημαντικά μικρότερη…

β) Ένα άλλο στοιχείο, που πρέπει να προσεχθεί είναι ότι, όταν τέτοιου είδους ερωτήματα τίθενται μεμονωμένα (δηλαδή ανά μέτρο ή τομέα διαπραγμά­τευ­σης), οι απαντήσεις είναι λογικό να είναι σχεδόν παντού υπέρ της μη υπο­χώ­ρησης και, μάλιστα, συνήθως με μεγάλα ποσοστά. Ωστόσο, και καθώς η ρε­α­λι­στική προσέγγιση – την οποία έχει ο μέσος πολίτης – λέει ότι σε μια διαπραγ­μά­τευση δεν θα τα πετύχεις όλα, αλλά μόνο ένα μέρος αυτών που επιδιώκεις (και όσο μεγαλύτερο μέρος πετύχεις, τόσο πιο πετυχημένη θα θεωρηθεί η δια­πραγ­μά­τευση), η ορθότερη προσέγγιση για να υπάρχει μια σαφής εικόνα των προτεραιοτήτων και των “κόκκινων γραμμών” των πολιτών φαίνεται, όταν τε­θούν όλα τα μέτρα ή οι τομείς της διαπραγμάτευσης και ζητείται από τους ερω­­τώμενους να ιεραρχήσουν τις “κόκκινες γραμμές”, δηλαδή ουσιαστικά να καταγράψουν τι θα θεωρούσαν καλύτερο ή χειρότερο αποτέλεσμα μιας δια­πραγ­μάτευσης.

Εκεί π.χ. βλέπει κανείς ότι το θέμα των ομαδικών απολύσεων τίθεται ως βασική κόκκινη γραμμή από το 19% των ερωτηθέντων (η δυνατότητα που δόθηκε ήταν μέχρι τρεις επιλογές) και βρίσκεται πολύ πίσω από θέματα, όπως η περικοπή των κύ­ριων συντάξεων (44%), η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης (30%), η κα­τάργηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων (26%), η διατήρηση του ΕΝΦΙΑ (23%), η μη καθιέρωση του αφορολόγητου των 12. 000 ευρώ (22%), καθώς και η μη καταβολή της 13ης σύνταξης στους χαμηλοσυνταξιούχους (20%).

γ) Η επιλογή των ομαδικών απολύσεων είναι τυχαίο παράδειγμα και γι΄αυτό το λόγο θα αναφερθώ και σε άλλα δύο μέτρα που “μετρήθηκαν”:

 

Στο θέμα των συλλογικών συμβάσεων και διαπραγματεύσεων (στη μεμονω­μέ­νη αναφορά) η μη υποχώρηση συγκέντρωσε 63%, αλλά όταν τέθηκε μαζί με όλα τα υπόλοιπα στη διαδικασία ιεράρχησης, βρέθηκε στην 12η θέση, με 7%…

 

Επίσης, το θέμα της αύξησης κάποιων συντελεστών του ΦΠΑ, σε πρόσφατη μέτρηση της MRB της 9/5/2015 (με μεμονωμένη αναφορά), το 91,7% δηλώνουν ότι δεν θα δέχονταν αύξηση του ΦΠΑ σε βασικά αγαθά, ενώ στη συγκριτική ερώτηση ιεράρχησης, η αύξηση κάποιων συντελεστών ΦΠΑ τοποθετείται μόλις στην 13η και τελευταία θέση μεταξύ των μέτρων που τέθηκαν στο ερώτημα, με 6%.

 

Με δεδομένο δε ότι η πλειοψηφία, αφενός προεξοφλεί ότι θα υπάρξει συμφω­νία (75%) και αφετέρου, θεωρούν ότι η ενδεχόμενη συμφωνία θα είναι καλύτε­ρη από μια συμφωνία που θα πετύχαινε η ΝΔ (60%), είναι πλέον σαφές ότι η προσοχή στη διαπραγμάτευση πρέπει να εντοπιστεί στις “κόκκινες” γραμμές που προκύπτουν από τη συγκριτική παράθεση των πιθανών μέτρων μιας συμ­φω­νίας. Και είναι σαφές ότι οι “κόκκινες” γραμμές των πολιτών δεν είναι πάντο­τε αντίστοιχες με τις “κόκκινες” γραμμές που προκύπτουν από εσωκομματικές ή ιδεολογικές πλατφόρμες…

H Palmos Analysis διενήργησε πανελλαδική έρευνα για τον ενημερωτικό τηλεοπτικό σταθμό sbc tv, με ερωτήματα για την πολιτική επικαιρότητα και την καταγραφή των εκλογικών τάσεων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τηλεφωνικές συνεντεύξεις το διάστημα από 17 – 19 Μαρτίου 2015  σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.006 ατόμων άνω των 18 ετών με δικαίωμα ψήφου.

Συμπληγάδες…

Είναι φανερό ότι η συγκυρία είναι πολύ αρνητική για τα κόμματα του Κυβερνητικού συνασπισμού. Το εκλογικό σώμα, κουρασμένο από την παρατεταμένη λιτότητα και εξαντλημένο από τα φορολογικά χτυπήματα – αλλά ταυτόχρονα και δύσπιστο απέναντι σε υποσχέσεις μελλοντικών ελαφρύνσεων – φαίνεται να κλείνει το μάτι σε μια Κυβερνητική αλλαγή, όχι επειδή πιστεύει απαραιτήτως στην εναλλακτική λύση αλλά διότι – ενδεχομένως – θεωρεί ότι, αφού η χώρα έχει σωθεί οριστικά, κάποιος άλλος πρέπει να διαχειριστεί την επόμενη (καλύτερη;) μέρα… Στην πολιτική “ποτέ μη λες ποτέ” και περιθώρια ανατροπών υπάρχουν πάντα. Ωστόσο, η Κυβέρνηση θα χρειαστεί κάτι πολύ εντυπωσιακό (και ίσως προερχόμενο από το εξωτερικό “μέτωπο”) για να γυρίσει το παιχνίδι….

H Palmos Analysis διενήργησε πανελλαδική έρευνα για την ενημερωτική ιστοσελίδα tvxs.gr, με ερωτήματα για την πολιτική επικαιρότητα και την καταγραφή των εκλογικών τάσεων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τηλεφωνικές συνεντεύξεις το διάστημα από 19 – 22 Ιανουαρίου 2015  σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.221 ατόμων άνω των 18 ετών με δικαίωμα ψήφου.

Τα ερωτήματα εν όψει κάλπης

Αν και βρισκόμαστε στο “παρά πέντε” της κάλπης, τα αναπάντητα ερωτήματα για το τελικό απο­τέλεσμα (εκλογικό και πολιτικό) της ερχόμενης Κυριακής είναι πολλά και εξαιρετικά κρίσιμα.

Υποθέτοντας ότι το βασικό ερώτημα (αυτό του νικητή των εκλογών) έχει απαντηθεί – θα πρέπει να αποτύχουν παταγωδώς όλες οι προεκλογικές δημοσκοπήσεις για να δούμε τη ΝΔ να υπερτερεί, στην κάλπη, του ΣΥΡΙΖΑ – το ερώτημα της αυτοδυναμίας μένει, ακόμα, ανοικτό. Με βάση τα μέχρι στιγμής δεδομένα, η επίτευξη ή όχι της αυτοδυναμίας από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί με ασφάλεια να εκτιμηθεί. Εξαρτάται δε, τόσο από τις δικές του εκλογικές επιδόσεις, όσο και – κυρίως – από το συ­νολικό ποσοστό των κομμάτων που θα μείνουν εκτός Βουλής. Κι εδώ λειτουργούν αντίρροπες δυνάμεις: η διαφαινόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, του “φέρνει” το ρεύμα των αναποφάσιστων ψηφοφόρων που συχνά επιλέγουν το νικητή, αλλά ταυτόχρονα απελευθερώνει ψηφοφόρους από τα δύο μεγά­λα κόμματα οι οποίοι κατευθύνονται στα μικρότερα κόμματα, ενισχύοντας και κόμματα που θα μεί­νουν εκτός Βουλής και άρα ψηλώνοντας τον πήχη της αυτοδυναμίας. Πού θα ισορροπήσει η μπίλια; Θα το ξέρουμε οριστικά το βράδυ των εκλογών.

Το εύρος της διαφοράς του ΣΥΡΙΖΑ από τη ΝΔ είναι, επίσης, εξαιρετικά ενδιαφέρον ερώτημα. Αν  η δι­αφορά βρίσκεται χαμηλά και η ΝΔ πλησιάσει – ή ακόμη περισσότερο ξεπεράσει – το ποσοστό που έλαβε στις εκλογές του Ιουνίου του 2012- ο Πρωθυπουργός θα μπορεί να ισχυριστεί ότι έφερε ένα εξαιρετικό (υπό τις παρούσες συνθήκες) αποτέλεσμα και η εσωκομματική αμφισβήτηση θα είναι, εν­δε­χο­μένως, περιορισμένη και μια Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα νιώθει καυτή την ανάσα της ΝΔ στην πλάτη της. Αν όμως η διαφορά φτάσει στα υψηλά της όρια και η ΝΔ υπολειφθεί σημαντικά των επιδόσεων του 2012, οι εσωκομματικές εξελίξεις θα αποκτήσουν μεγάλο ενδιαφέρον…

Το ερώτημα της τρίτης θέσης, είναι επίσης κρίσιμο και από άποψη δημοκρατικών συμβολισμών και από άποψη πολιτικής ουσίας. Σ’ αυτή τη μάχη φαίνεται να έχουν τον πρώτο λόγο το Ποτάμι και η Χρυσή Αυγή, ωστόσο η δύναμη του Ποταμιού εμφανίζει σημαντική μεταβλητότητα και αστάθεια, και εξαρτάται εν πολλοίς από την τελική απόφαση μεγάλης μερίδας των αναποφάσιστων που ψάχνουν τον “ιδανικό” παρτενέρ μια ενδεχόμενης συμμαχικής Κυβέρνησης την επομένη των εκλογών. H Χρυ­σή Αυγή διαθέτει όμως πιο συμπαγή εκλογική βάση και σαφές προβάδισμα στην απλή πρόθεση ψήφου των αποφασισμένων ψηφοφόρων, κάτι που της δίνει ένα πλεονέκτημα στη μάχη για την τρί­τη θέση.

Το ΠΑΣΟΚ δείχνει να ενισχύεται, ωστόσο είναι μάλλον δύσκολο να διεκδικήσει την τρίτη θέση. Η με­γάλη ελπίδα για το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στους αναποφάσιστους ψηφοφόρους, αλλά και στους ψηφο­φόρους που το προηγούμενο διάστημα στρέφονταν προς τη ΝΔ λόγω του φόβου που υπήρχε για τις συνέπειες μιας επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ και οι οποίοι, με δεδομένο το αποτέλεσμα της πρώτης θέσης βάσει των δημοσκοπήσεων, στρέφονται στη μάχη των μικρότερων κομμάτων για την τρίτη θέση.

Εντός Βουλής, έστω και οριακά, εμφανίζονται οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, σε μια μάχη που δεν έχει όμως ακόμα οριστικοποιηθεί με θετικό αποτέλεσμα για το κόμμα του κου Καμμένου. Είναι φανερό ότι θα χρειαστούν κάθε ψήφο για να μη ζήσουν θρίλερ εκλογικής επιβίωσης το βράδυ της Κυριακής. Το ΚΚΕ, αν και καταγράφει σημαντικές διαρροές προς το ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει να κρατάει το σκληρό που­ρήνα των ψηφοφόρων του και να κινείται σε ποσοστά μεγαλύτερα από τα αντίστοιχα του Ιουνίου του 2012.

Θα κρατήσω αρκετές επιφυλάξεις για το Κίνημα Δημοκρατών – Σοσιαλιστών του πρώην Πρω­θυ­πουργού κου Γιώργου Παπανδρέου, καθώς, παρά το ότι τα δεδομένα μέχρι στιγμής δείχνουν ότι οι περισσότερες πιθανότητες είναι να βρίσκεται κάτω από το όριο Κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, η έλλειψη προηγούμενης εκλογικής καταγραφής και η αδυναμία συγκριτικών αναλύσεων με προηγού­μενες εκλογικές αναμετρήσεις, αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο οι κάλπες να κρύβουν κάποια ευ­χά­ριστη – για το Κίνημα – έκπληξη!

Όλα τα παραπάνω απορρέουν και από το γενικότερο πολιτικό κλίμα: το κλίμα φόβου για ενδεχόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ έχει σαφώς μεταβληθεί και όλοι οι ποιοτικοί δείκτες δείχνουν ενίσχυση της αξιωμα­τι­κής αντιπολίτευσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πλειοψηφία, πλέον, των πολιτών (40%) δηλώνουν ότι εμπιστεύονται περισσότερο τον κο Τσίπρα σε μια διαπραγμάτευση για το χρέος της χώρας με τους δανειστές, ενώ ο μόνος δείκτης στον οποίο ο Πρωθυπουργός έχει ακόμα μικρό προβάδισμα, εί­ναι αυτός της καταλληλότητας για Πρωθυπουργός…

H Palmos Analysis διενήργησε πανελλαδική έρευνα για την ενημερωτική ιστοσελίδα tvxs.gr, με ερωτήματα για την πολιτική επικαιρότητα και την καταγραφή των εκλογικών τάσεων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τηλεφωνικές συνεντεύξεις το διάστημα από 12 – 15 Ιανουαρίου 2015  σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.098 ατόμων άνω των 18 ετών με δικαίωμα ψήφου.

Και μετά;

Μια βδομάδα πριν τις κάλπες και καθώς αποκρυσταλλώνονται σταδιακά οι τάσεις του εκλογικού σώματος – τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στο νικητή των εκλογών – εμφανίζεται πλέον το ερώτημα “και μετά την 25η Ιανουαρίου, τί;”

Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά. Η εβδομάδα που μας πέρασε σημαδεύτηκε από την ανακοπή της τάσης μείωσης της διαφοράς μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ που είχε παρατηρηθεί, ενδεχομένως λόγω της υποχώρησης της ανησυχίας των πολιτών για το τι μέλλει γενέσθαι σε σχέση με τη θέση της χώρας στην Ευρωζώνη, τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος και την ασφάλεια των καταθέσεων. Η έντονη πλέον “ροή” πληροφόρησης προς την Ελληνική κοινή γνώμη σχετικά με τοποθετήσεις διε­θνών παραγόντων για πιθανό – επωφελή για την Ελλάδα – συμβιβασμό στο θέμα του χρέους, ακόμα και με Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η ευδιάκριτη στροφή στην επικοινωνιακή στρατηγική της ΝΔ προς λιγότερη κινδυνολογία και περισσότερες μετεκλογικές δεσμεύσεις για ελαφρύνσεις και παρο­χές, “αποσυμπίεσαν” την ψυχολογική πίεση προς τα μεσαία στρώματα και όσους συσπειρώνονται γύρω από τη ΝΔ όχι από θετική επιλογή, αλλά από φόβο για την επόμενη μέρα με Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Αποτέλεσμα: οι διαρροές ψηφοφόρων της ΝΔ προς το ΣΥΡΙΖΑ, το Ποτάμι και τους αναπο­φάσιστους αυξήθηκαν με μικρή κάμψη της συσπείρωσής της, την ίδια στιγμή που η συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει σε υψηλά επίπεδα, ενώ εξακολουθεί να δέχεται σημαντικές εισροές ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ.

Με βάση τα παραπάνω, διαμορφώνεται μια σαφής διαφορά περίπου επτά ποσοστιαίων μονάδων στην πρόθεση ψήφου, ωστόσο, η ΝΔ διαθέτει σημαντικές εφεδρείες στο σημαντικό ποσοστό των αναποφάσιστων – που ξεπερνούν το 15% – περισσότεροι από τους οποίους δηλώνουν ότι “γέρνουν” προς τη ΝΔ παρά προς τον ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα η πιθανή κατανομή τους να μειώνει κάπως τη διαφορά στην εκτίμηση εκλογικής επιρροής, στις 5,5 μονάδες.

Στη μάχη για την τρίτη θέση, ο μεγάλος κερδισμένος της εβδομάδας που μας πέρασε είναι το Πο­τάμι, καθώς εισπράττει σημαντικό μέρος ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που βλέπουν στο Πο­τάμι μια εξισσοροπιστική συμμαχική δύναμη για την επόμενη Κυβέρνηση, ειδικά σε περίπτωση επι­κρά­τησης του – ριψοκίνδυνου κατά την άποψή τους – ΣΥΡΙΖΑ. Σταθερά ψηλά και η Χρυσή Αυγή, θα παλέψει για την τρίτη θέση με το – ασταθές – Ποτάμι. Το ΠΑΣΟΚ δείχνει να κερδίσει τη μάχη από το Κίνημα Δημοκρατών – Σοσιαλιστών του πρώην Πρωθυπουργού κ. Γιώργου Παπανδρέου, το οποίο θα παλέψει πολύ για την είσοδο στην Βουλή, όπως και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες.

Το υψηλό ποσοστό αναποφάσιστων οδηγεί σε ένα μόνο βέβαιο συμπέρασμα: το πολιτικό αποτέ­λεσμα των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου είναι αβέβαιο, καθώς πολλά πιθανά σενάρια είναι ανοικτά: ποια Κυβέρνηση θα έχουμε, αν θα έχουμε Κυβέρνηση (ή αν κρατήσουμε άλλη μια Κυριακή στο ημε­ρολόγιο για να επισκεφθούμε τα σχολεία της γειτονιάς μας), πώς θα είναι η επόμενη μέρα στον ηττημένο (ειδικά αν αυτός είναι η ΝΔ, η διαφορά με το ΣΥΡΙΖΑ θα παίξει ενδεχομένως μεγάλο ρόλο) κοκ.

Έχουμε άλλη μια εβδομάδα προεκλογικής δράσεις και μετρήσεων. Για να δούμε!

H Palmos Analysis διενήργησε πανελλαδική έρευνα για την ενημερωτική ιστοσελίδα tvxs.gr, με ερωτήματα για την πολιτική επικαιρότητα και την καταγραφή των εκλογικών τάσεων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τηλεφωνικές συνεντεύξεις το διάστημα 5 και 7-8 Ιανουαρίου 2015 σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.119 ατόμων άνω των 18 ετών με δικαίωμα ψήφου.

Οι στρατηγικές της κάλπης

Μπαίνοντας στο τελευταίο δεκαπενθήμερο πριν τις κάλπες της 25^ης Ιανουαρίου, το προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της Νέας Δημοκρατίας είναι (ακόμα) σαφές. Ωστόσο, μόνο αφελείς ή αδαείς πιστεύ­ουν ότι οι εκλογές έχουν κριθεί, καθώς τα μέτωπα είναι πολλά και τα πιθανά πολιτικά αποτελέσματα ακόμα περισσότερα. Και εξηγώ:

Η μάχη για την πρώτη θέση – και άρα για το bonus των 50 εδρών και την επόμενη Κυβέρνηση – δεί­χνει να γέρνει στην πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο υπάρχει δρόμος και οι στρατηγικές της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ θα κρίνουν αν οι εκλογές γίνουν ντέρμπυ ή αν ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρήσει και στην κάλπη το δημο­σκο­­πικό του προβάδισμα. Η ΝΔ κάνει αυτό που μπορεί και το κάνει με συνέπεια και αποτελε­σματι­κότητα: «δείχνει» συνεχώς προς το ΣΥΡΙΖΑ, προτάσσοντας την κινδυνολογία και προσπαθώντας να εκ­με­ταλλευτεί την ανασφάλεια των μεσαίων στρωμάτων και των – αγανακτισμένων – από την πο­λιτική της λιτότητας, πρώην ψηφοφόρων της για την επόμενη μέρα με Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Στόχος της, ο περιορισμός των – σημαντικών μέχρι σήμερα – διαρροών της προς το ΣΥΡΙΖΑ και η συσπεί­ρω­ση των αναποφάσιστων ψηφοφόρων της, στόχοι που μέχρι στιγμής δείχνουν να εξυπηρετούνται αρκε­τά αποτελεσματικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την πλευρά του, πρέπει να πείσει τους ανασφαλείς αλλά αγα­νακτισμένους «κεντρώους» ψηφοφόρους ότι έρχεται για να βελτιώσει, έστω και λίγο, έστω και σταδιακά, τη ζωή τους και πάντως όχι για να οδηγήσει σε κάποιου είδους καταστροφή, οικονομική ή εθνική. Στην προσπάθειά του αυτή είναι κρίσιμο να αναδείξει ευρύτερες συμμαχίες, καθώς έτσι θα δώσει σήμα προς τους ψηφοφόρους ότι είναι σε θέση να συνδιαλέγεται, να συνθέτει και να δια­πραγ­­μα­τεύεται. Το ναυάγιο της εκλογικής συνεργασίας με τη ΔΗΜΑΡ και η δυστοκία στη διεύρυνση των ψηφοδελτίων του, μάλλον δεν εξυπηρετούν αυτή τη στρατηγική…

Στη μάχη για την τρίτη θέση η Χρυσή Αυγή δείχνει να έχει τον πρώτο λόγο, κυρίως λόγω της σταθερό­τη­τας και της διαχρονικής αντοχής της δημοσκοπικής της δύναμης. Δυστυχώς, δείχνει να εκφράζει ένα υπαρκτό και καθόλου αμελητέο κομμάτι του εκλογικού σώματος, που ταυτίζεται με τις θέσεις της και τη δράση της.

Στο χώρο της κεντροαριστεράς – στην αναμπουμπούλα της διάσπασης του ΠΑΣΟΚ– χαίρεται το Ποτάμι που δείχνει να σταθεροποιείται. Το Ποτάμι εισπράττει πλέον και σοβαρό τμήμα ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που, ενδεχομένως, θέλουν να υπάρχει ένας πιο μετριοπαθής πιθανός Κυβερνητικός σύμ­μα­χος σε μια Κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ, για να ισορροπεί τις τυχόν πιο ριζοσπαστικές επιλογές μιας αυτοδύναμης Κυβέρνησης. Στα πόδια των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ του 2012 σφάζονται πολλά παλικάρια: από τη δεξαμενή αυτή αντλούν ψηφοφόρους ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ, το Ποτάμι και – τώρα πλέον – το κόμμα του κ. Γ. Παπανδρέου. Το ερώτημα πλέον είναι αν οι ψηφοφόροι που θα παραμείνουν πι­στοί στο ΠΑΣΟΚ θα μπορέσουν να του εξασφαλίσουν την επιβίωση ή θα μπει σε περιπέτειες. Το νέο κόμμα του κ. Παπανδρέου αντλεί σχεδόν αποκλειστικά ψηφοφόρους από το ΠΑΣΟΚ (οι διαρροές του ΣΥΡΙΖΑ προς το ΚΙΔΗΣΟ είναι μόλις 1%) και, αυτή τη στιγμή τουλάχιστον, δείχνει να δυσκολεύεται να περάσει τον πήχη του 3%.

H Palmos Analysis διενήργησε πανελλαδική έρευνα για την ενημερωτική ιστοσελίδα tvxs.gr, με ερωτήματα για την πολιτική επικαιρότητα και την καταγραφή των εκλογικών τάσεων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τηλεφωνικές συνεντεύξεις το διάστημα 30 Δεκεμβρίου 2014 και 2-3 Ιανουαρίου 2015  σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.006 ατόμων άνω των 18 ετών με δικαίωμα ψήφου.

Αυτήν την (κεντροαριστερή) ψήφο, ποιος θα την πάρει;

Στο ξεκίνημα της προεκλογικής περιόδου – express των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου, τα βασικά μεγέθη κομματικής αριθμητικής, όπως αποτυπώνονται στην έρευνα (και με την επισήμανση ότι πρόκειται για έρευνα κι όχι εκλογικό αποτέλεσμα…) δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εισέρχεται με σημαντικό πλεονέκτημα για τη νίκη, η στρατηγική του φόβου και της κινδυνολογίας που έχει επιλέξει να εφαρμόσει η ΝΔ δεν δείχνει να αποδίδει περαιτέρω και ο χώρος της Κεντροαριστεράς πάνω στον οποίο έχουν πέσει όλοι – και όταν λέμε όλοι εννοούμε όλοι, από τη ΝΔ μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ και από το ΠΑΣΟΚ μέχρι το Ποτάμι και το επερχόμενο κόμμα Παπανδρέου – αποτελεί απλά κινούμενη άμμο: κανείς δεν ξέρει που θα κατευθυνθεί, ποιον θα “καταπιεί” και ποιον θα σώσει…

Η γενικότερη τάση για Κυβερνητική αλλαγή μοιάζει αλώβητη από την στρατηγική επιλογή της Κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού να αποδώσουν στην ενδεχόμενη επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηριστικά εθνικής καταστροφής: το 38% δηλώνουν ότι – ακόμα – επιθυμούν μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές έναντι του 29% που δηλώνουν ότι επιθυμούν νίκη της ΝΔ και το 47% θεωρεί προτιμότερο να δοθεί μια πρώτη ευκαιρία στον ΣΥΡΙΖΑ και στον αρχηγό του παρά να δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία στη ΝΔ και στον Πρωθυπουργό (31%). Ταυτόχρονα, πάνω από 6 στους 10 (63%) εξακολουθούν να πιστεύουν πως το Grexit δεν θα συμβεί εφόσον νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης, ο κ. Τσίπρας πλησίασε τον Πρωθυπουργό ακόμα και στην ερώτηση περί καταλληλότητας για την Πρωθυπουργία, κυρίως λόγω της φθοράς του Πρωθυπουργού μετά την προκήρυξη εκλογών και την αποτυχία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από την πρόσφατα διαλυθείσα Βουλή (η συνέντευξη στη ΝΕΡΙΤ και η απόρριψη της πρότασης διαλόγου μέσω των γνωστών debate δεν είναι σίγουρο ότι λειτούργησαν θετικά, μάλλον το αντίθετο θα έλεγα). Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πείσει τους ψηφοφόρους ότι θα κάνει καλύτερη δουλειά από τη ΝΔ στους τομείς της Υγείας – Παιδείας, της καταπολέμησης της ανεργίας και της κρίσιμης διαπραγμάτευσης για το χρέος (κάτι που αποδεικνύει ότι – προς το παρόν τουλάχιστον – οι ψηφοφόροι δεν “φοβούνται” ότι ως διαπραγματευτής θα οδηγήσει τα πράγματα σε κάποιου είδους καταστροφή). Η ΝΔ εξακολουθεί να κρατάει το προβάδισμα στα θέματα της ασφάλειας και της αντιμετώπισης της εγκληματικότητας/ τρομοκρατίας και των εθνικών θεμάτων, πεδία που της δίνουν πλεονέκτημα εφόσον η επικαιρότητα στραφεί εκεί.

Το 31% των ψηφοφόρων αντιμετωπίζει τις επερχόμενες εκλογές με προσδοκία και ελπίδα για το μέλλον και το 29% με αισθήματα οργής και αγανάκτησης για το παρόν, ενώ μόνο το 27% έχει καταβληθεί από αισθήματα φόβου και αγωνίας.

Στο χώρο της Κεντροαριστεράς, οποιαδήποτε πρόβλεψη αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, εξαιρετικά παρακινδυνευμένη ενέργεια: το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, οι Οικολόγοι, συνεπικουρούμενοι από τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, διαγκωνίζονται για τις ψήφους του χώρου και η εμφάνιση του κόμματος Παπανδρέου, θα παίξει προφανώς ρόλο στην κατανομή των δυνάμεων και στην τελική εκλογική και Κοινοβουλευτική αριθμητική. Στις παρούσες συνθήκες, το ποσοστό του Ποταμιού αποτέλει την πιο ασταθή εκλογική μεταβλητή, ενώ το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ δημιουργεί έντονο προβληματισμό και αγωνία για το μέλλον…

Εν κατακλείδι, σε λεκτικό επίπεδο η στρατηγική εκατέρωθεν έχει εξαντληθεί. Έχω την εντύπωση ότι μόνο γεγονότα, σημαντικά συμβάντα μπορούν να φέρουν τα πάνω – κάτω.

H Palmos Analysis διενήργησε πανελλαδική έρευνα για την ενημερωτική ιστοσελίδα tvxs.gr, με ερωτήματα για την πολιτική επικαιρότητα και την καταγραφή των εκλογικών τάσεων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τηλεφωνικές συνεντεύξεις το διάστημα από 26 – 28 Δεκεμβρίου 2019 σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.029 ατόμων άνω των 18 ετών με δικαίωμα ψήφου.

Και τώρα οι δυό τους!

Στην τελευταία δημοσκόπηση της Palmos Analysis για λογαριασμό του tvxs.gr, που ολο­κλη­ρώθηκε μια μέρα πριν την τρίτη και τελευταία ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δη­μοκρατίας, οι ψηφοφόροι προεξοφλώντας ίσως τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών, “δεί­χνουν” με τις επιλογές τους –στο ερώτημα της πρόθεσης ψήφου– να προσανατο­λί­ζονται γύ­ρω από το δίπολο ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, με τη μάχη να αποκτά έντονα δικομματικά χαρα­κτη­ρι­στικά.

Μετά από μια περίοδο έντονης Προεδρολογίας με έντονη δυσοσμία, την υπόθεση Χαϊκάλη να ανακατεύει το πολιτικό σκηνικό (και τα στομάχια των ψηφοφόρων επίσης!), το εκλογικό σώμα δείχνει να στοιχίζεται με βάση το διαχωρισμό μνημόνιο – αντιμνημόνιο, αλλά και με βάση το φόβο για ενδεχόμενες αρνητικές εξελίξεις στο μέτωπο της οικονομίας και της στα­θε­­ρό­τητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος, γύρω από τη Νέα Δημοκρατία και το ΣΥΡΙΖΑ, πιέζοντας τα μικρότερα κόμματα. Στην πίεση αυτή δείχνει να αντέχει η Χρυσή Αυγή, ενώ εντυπωσιακά κέρδη καταγράφει το Ποτάμι το οποίο, σε συνδυασμό με την αναστά­τω­ση στο χώρο του ΠΑΣΟΚ λόγω της πιθανής ίδρυσης νέου κόμματος από τον πρώην Πρωθυ­πουργό κ. Γιώργο Παπανδρέου, φαίνεται να παίρνει σημαντικό προβάδισμα στη μάχη για την πρωτοκαθεδρία στο χώρο της πολύπαθης κεντροαριστεράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί το ισχυ­ρό του προβάδισμα από τη ΝΔ, ενώ ο φόβος για ενδεχόμενη έξοδο της χώρας από την Ευ­ρω­ζώνη –σε περίπτωση εκλογικής νίκης του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης– δεν έχει ακόμα πολύ πέραση, καθώς το 64% των ερωτώμενων  θεωρεί “Λίγο” (17%) ή “Καθόλου” πιθανό ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ταυτόχρονα, το 40% των ερωτώμενων εξακο­λουθούν να προτιμούν νίκη του ΣΥΡΙΖΑ σε ενδεχόμενες πρόωρες εκλογές, έναντι 34% που προτιμούν μια νίκη της ΝΔ.

Υπάρχουν, λοιπόν, καλά νέα για τη ΝΔ (και άσχημα για τον ΣΥΡΙΖΑ); Υπάρχουν. Το Κυβερνη­τικό κόμμα δείχνει να αυξάνει σταδιακά τη συσπείρωσή του (στο 67% σήμερα) και έχει ακόμα σημαντικά περιθώρια βελτίωσης (το 16% των ψηφοφόρων της ΝΔ το 2012 δεν έχει ακόμα τοποθετηθεί), αλλά και εισπράττει για πρώτη φορά σημαντικό αριθμό (4%) ψηφο­φό­­ρων του ΣΥΡΙΖΑ το 2012, ενδεχομένως ανθρώπων μεσαίου και ανώτερου οικονομικού ε­πι­­πέ­δου που, παρά τη θέλησή τους για Κυβερνητική αλλαγή, υποκύπτουν στο φόβο της οι­κο­νομική αστάθειας γιατί “έχουν κάτι στην άκρη να διαφυλάξουν”. Παράλληλα, πλαγι­ο­κο­πεί τους κεντροδεξιούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που οδηγούνται σε ψήφο τακτικής προς το πιο συγγενές κόμμα του χώρου που μπορεί να διεκδικήσει τη νίκη (άρα και το αποφασι­στικό bonus των 50 εδρών). Ο Πρωθυπουργός διατηρεί το προβάδισμα, τόσο στο ερώτημα για την καταλληλότητα, όσο (και πιο σημαντικό) στη δημοφιλία, από τον αρχηγό της αξιω­μα­τικής αντιπολίτευσης. Είναι σαφές ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει πο­λύ δουλειά μπροστά του, προκειμένου να ενισχύσει το αίσθημα “ασφάλειας” των πολιτών και να διασκεδάσει τους φόβους για οικονομική καταστροφή σε περίπτωση νίκης του στις επερχόμενες εκλογές, αλλά και να ενδυναμώσει, παράλληλα, το προφίλ του αρχηγού του. Αν το πετύχει, η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι δεδομένη και η διαφορά από τη ΝΔ μπορεί να φτά­σει σε δυσθεώρητα επίπεδα. Αν όχι, οι εκλογές μπορεί να γίνουν θρίλερ…

 

 

Στα μικρότερα κόμματα, τη μάχη της Κοινοβουλευτικής επιβίωσης θα δώσουν οι Ανεξάρ­τητοι Έλληνες, καθώς το “Χαϊκάλης – gate”, μάλλον εν τέλει γύρισε μπούμερανγκ και πολλοί ψηφοφόροι του αντιμνημονιακού τόξου επιλέγουν τον “μεγάλο” εκπρόσωπο του χώρου, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει ο χώρος του ΠΑΣΟΚ, καθώς η ίδρυση νέου κόμματος από τον κ. Γιώργο Παπανδρέου μπορεί να δημιουργήσει ακόμα και συνθήκες κινδύνου για την κοι­νο­βου­λευτική εκπροσώπηση του άλλοτε κραταιού κόμματος, ιδιαιτέρως εφόσον το Ποτάμι δημιουργήσει την αίσθηση κυριαρχίας στον κεντροαριστερό χώρο. Το ΚΚΕ κινείται λίγο πά­νω από τα ιστορικά χαμηλά ποσοστά του, ενώ αξιοσημείωτη αντοχή δείχνει η Χρυσή Αυγή συγκρατώντας το σημαντικότερο μέρος των ψηφοφόρων της.

H Palmos Analysis διενήργησε πανελλαδική έρευνα για την ενημερωτική ιστοσελίδα tvxs.gr, με ερωτήματα για την πολιτική επικαιρότητα και την καταγραφή των εκλογικών τάσεων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τηλεφωνικές συνεντεύξεις το διάστημα από 19 – 22 Δεκεμβρίου 2014  σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.019 ατόμων άνω των 18 ετών με δικαίωμα ψήφου.

Αλλού βαρούν τα τύμπανα, αλλού χορεύει η νύφη…

..λέει ο λαός και αυτό συμβαίνει τις τελευταίες μέρες στο πολιτικό σκηνικό της χώρας: οι ψηφοφόροι έχουν στο μυαλό τους τις υποχρεώσεις που φέρνουν μαζί τους οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς (που φτάσαμε, μερικά χρόνια πριν ήταν πραγματικά γιορτές!), όπως π.χ. την επόμενη δόση του ΕΝΦΙΑ, τα τέλη κυκλοφορίας κτλ και τα κόμματα ασχολούνται με τον αν υπήρξε απόπειρα χρηματισμού του κ. Χαϊκάλη από τον κ. Αποστολόπουλο προκειμένου να ψηφίσει Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ποιος έδωσε χρήματα σε ποιον, αν το βιντεοσκοπημένο υλικό είναι μονταρισμένο κτλ.

Και όχι ότι το θέμα είναι ασήμαντο, άλλωστε στη σχετική ερώτηση της δημοσκόπησης το 52% των ερωτηθέντων δηλώνει πως θεωρεί τις καταγγελίες Χαϊκάλη «Πολύ σοβαρές» (34%) ή «Αρκετά σοβαρές» (18%). Όμως δεν είναι αυτό το βασικό πρόβλημα των νοικοκυριών αυτή τη δύσκολη περίοδο. Εκείνο που θα έπρεπε να απασχολεί τον πολιτικό κόσμο σήμερα – και να κυριαρχεί στο δημόσιο λόγο του – είναι η επόμενη μέρα, το όραμά του για την Ελλάδα και τους ταλαίπωρους πολίτες της πέντε χρόνια μετά την είσοδο στα μνημονιακά προγράμματα. Αυτό περιμένει ο ψηφοφόρος να ακούσει από τα κόμματα και κυρίως από τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ που διεκδικούν την εξουσία. Και όσο περί άλλων τυρβάζουν αυτοί, οι ψηφοφόροι δείχνουν απρόθυμοι να συμβάλλουν στην μεταξύ τους πόλωση: έτσι ενδεχομένως εξηγείται η πτώση στην πρόθεση ψήφου των ποσοστών τόσο για τη ΝΔ όσο (και πιο έντονα) για τον ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με την προηγούμενη εβδομάδα. Παράλληλα, αυξάνεται το ποσοστό των ψηφοφόρων των δύο κομμάτων που στρέφονται στην αδιευκρίνιστη ψήφο ενώ παγιώνονται (κόντρα στην αρχική πόλωση) τα ποσοστά των μικρότερων κομμάτων, με πιο αξιοσημείωτη την ενίσχυση των ποσοστών του Ποταμιού. Από τον ντόρο και τον κουρνιαχτό των τελευταίων ημερών σε σχέση με την υπόθεση Χαϊκάλη, κερδισμένοι (υπό την έννοια της σταθεροποίησης πάνω από το όριο της Κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης) εμφανίζονται οι Ανεξάρτητοι Έλληνες.

Κατά τα λοιπά το κλίμα δείχνει έντονα στοιχεία προεκλογικής ατμόσφαιρας, καθώς σχεδόν 7 στους 10 δεν πιστεύουν ότι θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή. Ταυτόχρονα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εξακολουθεί να έχει το σαφές προβάδισμα τόσο στην πρόθεση ψήφου (+5% σε σχέση με το +6,1% της προηγούμενης εβδομάδας), όσο και στο επιθυμητό αποτέλεσμα ενδεχόμενων εκλογών (41% των ψηφοφόρων προτιμούν μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ έναντι 32% που θα επιθυμούσαν μια νίκη της ΝΔ). Επίσης σταθερά (σε σχέση με την προηγούμενη εβδομάδα) η μεγάλη πλειοψηφία (65%) των πολιτών δεν θεωρεί πιθανή έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη σε περίπτωση εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες Βουλευτικές εκλογές, κάτι που ενδεχομένως δείχνει ότι, σ’ αυτή τη φάση, η σχετική κινδυνολογία εξάντλησε τη δυναμική της…

H Palmos Analysis διενήργησε πανελλαδική έρευνα για την ενημερωτική ιστοσελίδα tvxs.gr, με ερωτήματα για την πολιτική επικαιρότητα και την καταγραφή των εκλογικών τάσεων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τηλεφωνικές συνεντεύξεις το διάστημα από 14 – 16 Δεκεμβρίου 2014  σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.024 ατόμων άνω των 18 ετών με δικαίωμα ψήφου.

Ο φόβος φυλάει (;) τα έρμα!

Η επίσπευση των διαδικασιών για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και το ορα­τό ενδεχόμενο προσφυγής στις κάλπες, πυροδότησαν τη συζήτηση για την επόμενη ημέρα, την επόμενη Κυβέρνηση, καθώς  και το ενδεχόμενο Κυβερνητικής αλλαγής. Μόνο που οι όροι διεξαγωγής αυτής της συζήτησης είναι – όπως πάντα σ’ αυτή τη χώ­­ρα – έντονοι, με τη συζήτηση για το μέλλον της χώρας στην Ευρωζώνη και τη στα­θε­ρότητα του τραπεζικού συστήματος και της οικονομίας, εν γένει, να κυριαρχεί..

Εν μέσω, λοιπόν, δηλώσεων για Grexit και Bankrun οι “νοικοκυραίοι”, δηλαδή οι άν­θρω­ποι που, είτε έχουν μια δουλειά που ακόμα επιβιώνει και έχουν καταφέρει όλα τα προηγούμενα χρόνια να “βάλουν μια δραχμή στην άκρη”, είτε έχουν ένα κουτσου­ρεμένο αλλά σταθερό εισόδημα, άρχισαν να σκέφτονται ότι, ναι μεν η Κυβέρνηση (της οποίας αποτελούν την παραδοσιακή εκλογική βάση) τους έχει πιέσει αφόρητα και τους έχει απογοητεύσει, αλλά “από το ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα”… Ήρθε στο καπάκι και η – γνωστή και αθεράπευτη αρκετές φορές – πολυγλωσσία από την πλευρά της αξιω­μα­τικής αντιπολίτευσης και πολλοί ψηφοφόροι της ΝΔ που εμφανί­ζονταν επιφυλα­κτι­κοί ή και αρνητικοί απέναντι στην Κυβέρνηση, επανασυσπει­ρώ­θηκαν γύρω από το Κυβερνών κόμμα.

Το αποτέλεσμα των εξελίξεων αποτυπώνεται ανάγλυφα στη δημοσκόπηση, καθώς η διαφορά των 10 ποσοστιαίων μονάδων που καταγράφονταν πριν την έναρξη των δι­α­­δι­κα­σιών για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, μειώνεται σήμερα στις 6 μονάδες. Πρέπει, ωστόσο, να σημειωθεί ότι η μείωση αυτή οφείλεται αποκλει­στικά στη συσπείρωση των ψηφοφόρων της ΝΔ (65% από 56% στην προηγούμενη μέτρηση), ενώ η συσπείρωση των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει αξιοσημείωτη σταθερότητα (στο 77%). Η αύξηση της συσπείρωσης της ΝΔ, πιέζει τα μικρότερα κόμματα (Χρυσή Αυγή, Ποτάμι), ενώ μειώνεται και το ποσοστό των αναποφάσιστων ψηφοφόρων προς όφελος κυρίως του Κυβερνώντος κόμματος.

Ενδιαφέρον παρου­σιάζει η συμπεριφορά των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, μέρος των οποίων κατευθύνεται προς τη ΝΔ σε μια ψήφο τακτικής (tactical voting), αλλά οι όποιες απώλειες αναπληρώνονται από την ενίσχυση της συσπείρωσης, μέσω της μεί­ωσης των αναποφάσιστων ψηφοφόρων του.

Στα αξιοσημείωτα της πρόθεσης ψήφου, η αντοχή των Ανεξάρτητων Ελλήνων σε πο­σο­στά εκλογικής επιβίωσης και η αξιοσημείωτη ενίσχυση της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) που εισπράττει μέρος ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που ενδεχο­μένως αισθάνονται ότι το κόμμα μετακινείται σε πιο συντηρητικές θέσεις.

Η τρέχουσα πολιτική υπεροχή του ΣΥΡΙΖΑ αποτυπώνεται στις απαντήσεις που δό­θηκαν στα πολιτικά ερωτήματα της δημοσκόπησης: το 42% δηλώνουν ότι προτιμούν μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ σε ενδεχόμενες εκλογές έναντι 31% που προτιμούν μια νίκη της ΝΔ, το 65% (ή περίπου 2 στους 3) δεν θεωρούν ότι θα κινδυνέψει η θέση της χώρας στην Ευρωζώνη, εφόσον νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές και η συντριπτική πλειοψηφία αποδοκιμάζει το περιεχόμενο των δηλώσεων Γιουνκέρ, οι οποίες ερμη­νεύ­τηκαν – εν πολλοίς- ως παρέμβαση στην εσωτερική πολιτική σκηνή κατά του κόμ­μα­τος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Επιπρόσθετα, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον ότι ο πήχυς για μια ενδεχόμενη μελλοντική Κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ είναι τοποθετημένος χαμηλά από τους ψηφο­φό­ρους: το 58% δηλώνουν ότι θα υπάρξουν νέα μέτρα, προκειμένου να επιτευχθεί μια νέα συμφωνία με την Τρόικα και τους δανειστές, ακόμα και σε περίπτωση εκλογικής νίκης τους ΣΥΡΙΖΑ (μεταξύ των οποίων και το 41% των σημερινών ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ!). Οι ψηφοφόροι δείχνουν να θέλουν την Κυβερνητική αλλαγή, χωρίς αυτα­πά­τες και μαξιμαλιστικές απαιτήσεις.

Τέλος, στο ενδεχόμενο δημιουργίας νέου κόμματος από τον πρώην Πρωθυπουργό κ. Γιώργο Παπανδρέου, οι ψηφοφόροι δείχνουν περιορισμένο ενδιαφέρον: η εκλογική δε­ξαμενή του νέου εγχειρήματος καταγράφεται λίγο πάνω από το 5%. Έστω κι έτσι όμως, η εμφάνισή του μπορεί να προκαλέσει θέμα εκλογικής επιβίωσης για το ΠΑΣΟΚ, καθώς σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ δείχνει να το σκέ­φτε­ται και με δεδομένες τις τρέχουσες χαμηλές – δημοσκοπικές – επιδόσεις του ΠΑΣΟΚ…

H Palmos Analysis διενήργησε πανελλαδική έρευνα για την ενημερωτική ιστοσελίδα tvxs.gr, με ερωτήματα για την πολιτική επικαιρότητα και την καταγραφή των εκλογικών τάσεων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τηλεφωνικές συνεντεύξεις το διάστημα από 24 – 27 Νοεμβρίου 2014  σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.010 ατόμων άνω των 18 ετών με δικαίωμα ψήφου.

Ο διχασμός των ψηφοφόρων

Διχασμένο εμφανίζεται το εκλογικό σώμα εν όψει εξελίξεων με αφορμή τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές και την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Έτσι, περίπου οι μισοί (48%) ψηφοφόροι εκτιμούν ότι η Κυβέρνηση διαπραγματεύεται σκληρά (28%) ή ήπια (20%), ενώ οι άλλοι μισοί (50%) θεωρούν ότι δεν υφίσταται καν διαπραγμάτευση της Κυβέρνησης με την τρόικα. Ταυτόχρονα, περίπου μοιρασμένοι εμφανίζονται και στις κρίσεις τους για την αποτελεσματικότητα της διαπραγμάτευσης μιας υποθετικής Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με τους δανειστές: το 25% θεωρούν ότι τα πράγματα θα ήταν καλύτερα, το 30% θεωρούν ότι η κατάσταση θα ήταν χειρότερη ενώ το 32% θεωρούν ότι θα είχαμε μια από τα ίδια. Εκεί που η συντριπτική πλειοψηφία συμφωνεί είναι στο αν θα υπάρξει ή όχι νέο μνημόνιο για την Ελλάδα στα επόμενα χρόνια: περίπου 3 στους 4 (73%) δείχνουν πεπεισμένοι ότι ένα νέο μνημόνιο είναι αναπόφευκτο για τη χώρα. Μάλιστα, το 50% ζητάει μια ενδεχόμενη νέα συμφωνία με τους δανειστές να πραγματοποιηθεί από νέα Κυβέρνηση μετά από Βουλευτικές εκλογές, έναντι του 38% που εμπιστεύονται τη σημερινή Κυβέρνηση για να συνάψει μια νέα συμφωνία. Συνδυάζοντας δε τα παραπάνω με το ότι το 70% δεν θεωρούν πιθανή μια έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη σε περίπτωση νίκης του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες Βουλευτικές εκλογές, προκύπτει το συμπέρασμα ότι οι ψηφοφόροι μάλλον δεν περιμένουν σημαντική αλλαγή γενικότερης πολιτικής πλεύσης αλλά επενδύουν τις λιγοστές τους ελπίδες για ανάκαμψη σε μια Κυβερνητική αλλαγή, σε μια δοκιμή («ας τους δούμε κι αυτούς βρε αδερφέ») που όμως δεν τους φαίνεται επικίνδυνη… Για το λόγο αυτό άλλωστε ενδεχομένως να παρατηρείται και το σημαντικό προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ στις απαντήσεις για την επιθυμητή επόμενη Κυβέρνηση, καθώς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης συμμετέχει σε πιθανά επιθυμητά Κυβερνητικά σχήματα στο 44% των προτιμήσεων, έναντι 30% που λαμβάνουν οι Κυβερνητικές λύσεις με συμμετοχή της ΝΔ.

Αντίστοιχα, και στο θέμα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας και των ενδεχόμενων πρόωρων εκλογών που μπορεί να προκύψουν από πιθανή αδυναμία εκλογής από την παρούσα Βουλή, οι ψηφοφόροι εμφανίζονται απολύτως διχασμένοι: το 42% επιθυμεί εκλογή από την παρούσα Βουλή, ενώ το 44% ζητάει η εκλογή να πραγματοποιηθεί από νέα Βουλή που θα προκύψει από πρόωρες εκλογές. Απόλυτα διχασμένοι είναι οι ψηφοφόροι και απέναντι στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, για συμφωνία Κυβέρνησης και αντιπολίτευσης για το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος όμως να εκλεγεί μετά από Βουλευτικές εκλογές.

Τα προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της ΝΔ στην πρόθεση ψήφου δείχνει παγιωμένο και σταθερό στο επίπεδο των 10 ποσοστιαίων μονάδων. Ωστόσο, η προοπτική της αυτοδυναμίας είναι, για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τόσο κοντά όσο και μακριά: όλα θα εξαρτηθούν από την πόλωση της προεκλογικής περιόδου και τις απρόοπτες εξελίξεις στο μέτωπο της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές: εκεί θα φανεί αν η μάχη μπορεί να ξαναγίνει αμφίρροπη ή η αξιωματική αντιπολίτευση θα αποσπάσει ακόμα και την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή…