H Palmos Analysis διενήργησε πανελλαδική έρευνα για την ενημερωτική ιστοσελίδα tvxs.gr, με ερωτήματα για την πολιτική επικαιρότητα και την καταγραφή των εκλογικών τάσεων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τηλεφωνικές συνεντεύξεις το διάστημα 30 Δεκεμβρίου 2014 και 2-3 Ιανουαρίου 2015  σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.006 ατόμων άνω των 18 ετών με δικαίωμα ψήφου.

Αυτήν την (κεντροαριστερή) ψήφο, ποιος θα την πάρει;

Στο ξεκίνημα της προεκλογικής περιόδου – express των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου, τα βασικά μεγέθη κομματικής αριθμητικής, όπως αποτυπώνονται στην έρευνα (και με την επισήμανση ότι πρόκειται για έρευνα κι όχι εκλογικό αποτέλεσμα…) δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εισέρχεται με σημαντικό πλεονέκτημα για τη νίκη, η στρατηγική του φόβου και της κινδυνολογίας που έχει επιλέξει να εφαρμόσει η ΝΔ δεν δείχνει να αποδίδει περαιτέρω και ο χώρος της Κεντροαριστεράς πάνω στον οποίο έχουν πέσει όλοι – και όταν λέμε όλοι εννοούμε όλοι, από τη ΝΔ μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ και από το ΠΑΣΟΚ μέχρι το Ποτάμι και το επερχόμενο κόμμα Παπανδρέου – αποτελεί απλά κινούμενη άμμο: κανείς δεν ξέρει που θα κατευθυνθεί, ποιον θα “καταπιεί” και ποιον θα σώσει…

Η γενικότερη τάση για Κυβερνητική αλλαγή μοιάζει αλώβητη από την στρατηγική επιλογή της Κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού να αποδώσουν στην ενδεχόμενη επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηριστικά εθνικής καταστροφής: το 38% δηλώνουν ότι – ακόμα – επιθυμούν μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές έναντι του 29% που δηλώνουν ότι επιθυμούν νίκη της ΝΔ και το 47% θεωρεί προτιμότερο να δοθεί μια πρώτη ευκαιρία στον ΣΥΡΙΖΑ και στον αρχηγό του παρά να δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία στη ΝΔ και στον Πρωθυπουργό (31%). Ταυτόχρονα, πάνω από 6 στους 10 (63%) εξακολουθούν να πιστεύουν πως το Grexit δεν θα συμβεί εφόσον νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης, ο κ. Τσίπρας πλησίασε τον Πρωθυπουργό ακόμα και στην ερώτηση περί καταλληλότητας για την Πρωθυπουργία, κυρίως λόγω της φθοράς του Πρωθυπουργού μετά την προκήρυξη εκλογών και την αποτυχία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από την πρόσφατα διαλυθείσα Βουλή (η συνέντευξη στη ΝΕΡΙΤ και η απόρριψη της πρότασης διαλόγου μέσω των γνωστών debate δεν είναι σίγουρο ότι λειτούργησαν θετικά, μάλλον το αντίθετο θα έλεγα). Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πείσει τους ψηφοφόρους ότι θα κάνει καλύτερη δουλειά από τη ΝΔ στους τομείς της Υγείας – Παιδείας, της καταπολέμησης της ανεργίας και της κρίσιμης διαπραγμάτευσης για το χρέος (κάτι που αποδεικνύει ότι – προς το παρόν τουλάχιστον – οι ψηφοφόροι δεν “φοβούνται” ότι ως διαπραγματευτής θα οδηγήσει τα πράγματα σε κάποιου είδους καταστροφή). Η ΝΔ εξακολουθεί να κρατάει το προβάδισμα στα θέματα της ασφάλειας και της αντιμετώπισης της εγκληματικότητας/ τρομοκρατίας και των εθνικών θεμάτων, πεδία που της δίνουν πλεονέκτημα εφόσον η επικαιρότητα στραφεί εκεί.

Το 31% των ψηφοφόρων αντιμετωπίζει τις επερχόμενες εκλογές με προσδοκία και ελπίδα για το μέλλον και το 29% με αισθήματα οργής και αγανάκτησης για το παρόν, ενώ μόνο το 27% έχει καταβληθεί από αισθήματα φόβου και αγωνίας.

Στο χώρο της Κεντροαριστεράς, οποιαδήποτε πρόβλεψη αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, εξαιρετικά παρακινδυνευμένη ενέργεια: το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, οι Οικολόγοι, συνεπικουρούμενοι από τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, διαγκωνίζονται για τις ψήφους του χώρου και η εμφάνιση του κόμματος Παπανδρέου, θα παίξει προφανώς ρόλο στην κατανομή των δυνάμεων και στην τελική εκλογική και Κοινοβουλευτική αριθμητική. Στις παρούσες συνθήκες, το ποσοστό του Ποταμιού αποτέλει την πιο ασταθή εκλογική μεταβλητή, ενώ το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ δημιουργεί έντονο προβληματισμό και αγωνία για το μέλλον…

Εν κατακλείδι, σε λεκτικό επίπεδο η στρατηγική εκατέρωθεν έχει εξαντληθεί. Έχω την εντύπωση ότι μόνο γεγονότα, σημαντικά συμβάντα μπορούν να φέρουν τα πάνω – κάτω.