H Palmos Analysis διενήργησε πανελλαδική έρευνα για την ενημερωτική ιστοσελίδα tvxs.gr, με ερωτήματα για την πολιτική επικαιρότητα και την καταγραφή των εκλογικών τάσεων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τηλεφωνικές συνεντεύξεις το διάστημα από 19 – 22 Ιανουαρίου 2015  σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.221 ατόμων άνω των 18 ετών με δικαίωμα ψήφου.

Τα ερωτήματα εν όψει κάλπης

Αν και βρισκόμαστε στο “παρά πέντε” της κάλπης, τα αναπάντητα ερωτήματα για το τελικό απο­τέλεσμα (εκλογικό και πολιτικό) της ερχόμενης Κυριακής είναι πολλά και εξαιρετικά κρίσιμα.

Υποθέτοντας ότι το βασικό ερώτημα (αυτό του νικητή των εκλογών) έχει απαντηθεί – θα πρέπει να αποτύχουν παταγωδώς όλες οι προεκλογικές δημοσκοπήσεις για να δούμε τη ΝΔ να υπερτερεί, στην κάλπη, του ΣΥΡΙΖΑ – το ερώτημα της αυτοδυναμίας μένει, ακόμα, ανοικτό. Με βάση τα μέχρι στιγμής δεδομένα, η επίτευξη ή όχι της αυτοδυναμίας από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί με ασφάλεια να εκτιμηθεί. Εξαρτάται δε, τόσο από τις δικές του εκλογικές επιδόσεις, όσο και – κυρίως – από το συ­νολικό ποσοστό των κομμάτων που θα μείνουν εκτός Βουλής. Κι εδώ λειτουργούν αντίρροπες δυνάμεις: η διαφαινόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, του “φέρνει” το ρεύμα των αναποφάσιστων ψηφοφόρων που συχνά επιλέγουν το νικητή, αλλά ταυτόχρονα απελευθερώνει ψηφοφόρους από τα δύο μεγά­λα κόμματα οι οποίοι κατευθύνονται στα μικρότερα κόμματα, ενισχύοντας και κόμματα που θα μεί­νουν εκτός Βουλής και άρα ψηλώνοντας τον πήχη της αυτοδυναμίας. Πού θα ισορροπήσει η μπίλια; Θα το ξέρουμε οριστικά το βράδυ των εκλογών.

Το εύρος της διαφοράς του ΣΥΡΙΖΑ από τη ΝΔ είναι, επίσης, εξαιρετικά ενδιαφέρον ερώτημα. Αν  η δι­αφορά βρίσκεται χαμηλά και η ΝΔ πλησιάσει – ή ακόμη περισσότερο ξεπεράσει – το ποσοστό που έλαβε στις εκλογές του Ιουνίου του 2012- ο Πρωθυπουργός θα μπορεί να ισχυριστεί ότι έφερε ένα εξαιρετικό (υπό τις παρούσες συνθήκες) αποτέλεσμα και η εσωκομματική αμφισβήτηση θα είναι, εν­δε­χο­μένως, περιορισμένη και μια Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα νιώθει καυτή την ανάσα της ΝΔ στην πλάτη της. Αν όμως η διαφορά φτάσει στα υψηλά της όρια και η ΝΔ υπολειφθεί σημαντικά των επιδόσεων του 2012, οι εσωκομματικές εξελίξεις θα αποκτήσουν μεγάλο ενδιαφέρον…

Το ερώτημα της τρίτης θέσης, είναι επίσης κρίσιμο και από άποψη δημοκρατικών συμβολισμών και από άποψη πολιτικής ουσίας. Σ’ αυτή τη μάχη φαίνεται να έχουν τον πρώτο λόγο το Ποτάμι και η Χρυσή Αυγή, ωστόσο η δύναμη του Ποταμιού εμφανίζει σημαντική μεταβλητότητα και αστάθεια, και εξαρτάται εν πολλοίς από την τελική απόφαση μεγάλης μερίδας των αναποφάσιστων που ψάχνουν τον “ιδανικό” παρτενέρ μια ενδεχόμενης συμμαχικής Κυβέρνησης την επομένη των εκλογών. H Χρυ­σή Αυγή διαθέτει όμως πιο συμπαγή εκλογική βάση και σαφές προβάδισμα στην απλή πρόθεση ψήφου των αποφασισμένων ψηφοφόρων, κάτι που της δίνει ένα πλεονέκτημα στη μάχη για την τρί­τη θέση.

Το ΠΑΣΟΚ δείχνει να ενισχύεται, ωστόσο είναι μάλλον δύσκολο να διεκδικήσει την τρίτη θέση. Η με­γάλη ελπίδα για το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στους αναποφάσιστους ψηφοφόρους, αλλά και στους ψηφο­φόρους που το προηγούμενο διάστημα στρέφονταν προς τη ΝΔ λόγω του φόβου που υπήρχε για τις συνέπειες μιας επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ και οι οποίοι, με δεδομένο το αποτέλεσμα της πρώτης θέσης βάσει των δημοσκοπήσεων, στρέφονται στη μάχη των μικρότερων κομμάτων για την τρίτη θέση.

Εντός Βουλής, έστω και οριακά, εμφανίζονται οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, σε μια μάχη που δεν έχει όμως ακόμα οριστικοποιηθεί με θετικό αποτέλεσμα για το κόμμα του κου Καμμένου. Είναι φανερό ότι θα χρειαστούν κάθε ψήφο για να μη ζήσουν θρίλερ εκλογικής επιβίωσης το βράδυ της Κυριακής. Το ΚΚΕ, αν και καταγράφει σημαντικές διαρροές προς το ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει να κρατάει το σκληρό που­ρήνα των ψηφοφόρων του και να κινείται σε ποσοστά μεγαλύτερα από τα αντίστοιχα του Ιουνίου του 2012.

Θα κρατήσω αρκετές επιφυλάξεις για το Κίνημα Δημοκρατών – Σοσιαλιστών του πρώην Πρω­θυ­πουργού κου Γιώργου Παπανδρέου, καθώς, παρά το ότι τα δεδομένα μέχρι στιγμής δείχνουν ότι οι περισσότερες πιθανότητες είναι να βρίσκεται κάτω από το όριο Κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, η έλλειψη προηγούμενης εκλογικής καταγραφής και η αδυναμία συγκριτικών αναλύσεων με προηγού­μενες εκλογικές αναμετρήσεις, αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο οι κάλπες να κρύβουν κάποια ευ­χά­ριστη – για το Κίνημα – έκπληξη!

Όλα τα παραπάνω απορρέουν και από το γενικότερο πολιτικό κλίμα: το κλίμα φόβου για ενδεχόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ έχει σαφώς μεταβληθεί και όλοι οι ποιοτικοί δείκτες δείχνουν ενίσχυση της αξιωμα­τι­κής αντιπολίτευσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πλειοψηφία, πλέον, των πολιτών (40%) δηλώνουν ότι εμπιστεύονται περισσότερο τον κο Τσίπρα σε μια διαπραγμάτευση για το χρέος της χώρας με τους δανειστές, ενώ ο μόνος δείκτης στον οποίο ο Πρωθυπουργός έχει ακόμα μικρό προβάδισμα, εί­ναι αυτός της καταλληλότητας για Πρωθυπουργός…