Nationwide Survey December 2013 TVXS

H Palmos Analysis διενήργησε πανελλαδική έρευνα για την ενημερωτική ιστοσελίδα tvxs.gr, με ερωτήματα για την πολιτική επικαιρότητα και την καταγραφή των εκλογικών τάσεων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τηλεφωνικές συνεντεύξεις το διάστημα από 13 – 19 Δεκεμβρίου 2013  σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.012 ατόμων άνω των 18 ετών με δικαίωμα ψήφου.

Σημάδια αλλαγής;

Η τρίτη – και τελευταία για το 2013 – μέτρηση της Palmos Analysis για το TVXS, αποτυπώνει σημάδια αλλαγής στις παγιωμένες το τελευταίο δωδεκάμηνο τάσεις του εκλογικού σώματος, με έντονες τις ενδείξεις για επικείμενη εναλλαγή ακόμα και σε Κυβερνητικό επίπεδο. Ας τα πάρουμε με τη σειρά:

  • Η επένδυση στον «κοινωνικό αυτοματισμό» δεν αποφέρει πλέον πολιτικά οφέλη. Κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες που πλήττονται από την οικονομική κρίση, την πενταετή συρρίκνωση του εισοδήματός τους και την ολοένα αυξανόμενη φορολογία, απλά δεν πείθονται πλέον να στραφούν η μία ενάντια στην άλλη. Απόδειξη ότι η πλειοψηφία των ερωτώμενων δίνουν δίκιο στους διοικητικούς υπαλλήλους των Πανεπιστημίων (39%) και στους ιατρούς του ΕΟΠΥΥ (42%) έναντι της Κυβέρνησης (31% και 29% αντίστοιχα). Είναι σαφές ότι η κοινωνία αναπτύσσει πλέον στοιχεία αλληλεγγύης και αλληλοϋποστήριξης, πρωτοφανή τα τελευταία χρόνια της κρίσης.
  • Οι προσπάθειες για τη δημιουργία νέου φορέα στο χώρο της Κεντροαριστεράς (εκεί δηλαδή που άλλοτε κυριαρχούσε το ΠΑΣΟΚ) συναντά σημαντικές δυσκολίες: αφενός το «αγοραστικό κοινό» δεν δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον – μόνο το 25% δηλώνει ότι ενδιαφέρεται «Πολύ» (10%) ή «Αρκετά» (15%) –, αφετέρου οι υφιστάμενοι φορείς του χώρου αυτού είναι είτε πρόθυμοι αλλά απαξιωμένοι (βλέπε ΠΑΣΟΚ, καθώς ενώ η ηγεσία του στηρίζει τις προσπάθειες μόνο το 12% των πολιτών θεωρούν ότι η συμμετοχή του θα βοηθήσει, ενώ το 52% θεωρεί ότι βλάπτει), είτε απρόθυμοι αλλά επιθυμητοί (βλέπε ΔΗΜΑΡ, όπου το 25% των πολιτών θεωρεί ότι η συμμετοχή της θα βοηθούσε, ενώ η ηγεσία της απορρίπτει την πρόσκληση). Τυχόν ανεπιτυχής έκβαση του εγχειρήματος, θα ανοίξει διάπλατα το δρόμο για την επικράτηση (εκλογική και πολιτική) στο χώρο αυτό του ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά αν στον τελευταίο επικρατήσουν οι πιο μετριοπαθείς απόψεις.
  • Η συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ σε μελλοντικό Κυβερνητικό σχήμα δεν φοβίζει πλέον το εκλογικό σώμα. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 26% των ερωτώμενων θεωρούν προτιμότερη μια αυτοδύναμη Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον αυτός κερδίσει τις επόμενες εκλογές, ποσοστό μεγαλύτερο από το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ στην πρόθεση ψήφου. Αντίστοιχα, μόλις το 17% των ψηφοφόρων επιλέγουν ως προτιμότερη λύση μια αυτοδύναμη Κυβέρνηση της ΝΔ, εφόσον αυτή κερδίσει τις επόμενες εκλογές, ποσοστό περίπου ίδιο με το ποσοστό της ΝΔ στην πρόθεση ψήφου. Τα παραπάνω δεδομένα, σε συνδυασμό με το ότι το 22% όσων δηλώνουν ότι πρέπει να σχηματιστεί Κυβέρνηση συνεργασίας με κορμό τη ΝΔ, σε περίπτωση νίκης της ΝΔ στις επόμενες εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να συμμετέχει στη Κυβερνητικό σχήμα (!), δείχνουν ότι, για μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος η συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ στην επόμενη Κυβέρνηση της χώρας, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θεωρείται αποδεκτή και, εν πολλοίς, επιθυμητή.
  • Το προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ στον κατεξοχήν εκλογικό δείκτη, στην πρόθεση ψήφου, παγιώνεται και είναι πλέον σαφές, διαμορφώνεται δε τόσο από την υψηλότερη συσπείρωση των ψηφοφόρων του σε σχέση με τη συσπείρωση των ψηφοφόρων της ΝΔ αλλά και από τις παγιωμένες καθαρές «ροές» ψηφοφόρων της ΝΔ του 2012 προς το ΣΥΡΙΖΑ. Σε συνδυασμό με το μεγάλο προβάδισμα στην παράσταση νίκης (48% έναντι 32% για τη ΝΔ) , που αποτυπώνει την αίσθηση των πολιτών για το «ρεύμα», την τάση των πραγμάτων, διαμορφώνεται μια εικόνα σταδιακής αλλαγής του Κυβερνητικού σκηνικού. Είναι σαφές ότι, παρά το ότι η πλειοψηφία των πολιτών εξακολουθεί να μην επιθυμεί την διεξαγωγή πρόωρων εκλογών, η Κυβέρνηση θα χρειαστεί άμεσα μια μεγάλη επιτυχία στο οικονομικό και κυρίως, στο κοινωνικό πεδίο, για να ανακόψει ή έστω να επιβραδύνει το διαφαινόμενο ρεύμα αλλαγής.
  • Ο Πρωθυπουργός εξακολουθεί να αποτελεί το – μοναδικό ίσως – δυνατό χαρτί της Κυβερνητικής παράταξης: παρά το ότι ο προϋπολογισμός του 2014 δεν είναι και ο πιο φιλολαϊκός του κόσμου, κέρδισε ένα αξιοπρεπές μερίδιο εντυπώσεων υπερασπιζόμενος τις προβλέψεις του κατά τη σχετική συζήτηση στη Βουλή, ενώ εξακολουθεί να προηγείται του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως καταλληλότερος για Πρωθυπουργός. Μπορεί όμως ένας κούκος – έστω και Πρωθυπουργός – να φέρει την άνοιξη;

Εν αναμονή του εκλογικού 2014, καλή χρονιά, με υγεία και χαμόγελα για όλους…